1. หมายเลขสากลฉุกเฉิน 112 ใช้ได้ทั่วโลก ถ้าเกิดเราหลงไปอยู่ในเขตที่ไม่มีสัญญาณเลย แต่มีเหตุด่วนเหตุร้ายให้ กด 112 แล้วมันจะหาเบอร์ให้เองอัตโนมัติแม้แต่เราล็อคปุ่มก็ยังกดเบอร์นี้ได้..ลองดูสิครับ
2. ใช้ในกรณีที่ลืมกุญแจไว้ในรถ...สำหรับรถที่ใช้ Remote Key ถ้ารถล็อคไปแล้ว แต่เรามีกุญแจสำรองอยู่ที่บ้าน ให้โทรไปหาคนที่อยู่ที่บ้านด้วยมือถือ (เราต้องโทรไปหาเบอร์มือถือของเขาด้วยนะ) เมื่อเขารับแล้วให้เราบอกเขา ให้กดปุ่ม unlock บนกุญแจสำรองในขณะที่เราถือมือถือให้ห่างจากประตูรถประมาณ 1 ฟุต (คนที่อยู่บ้านที่เราวานให้กดต้องเอากุญแจไปจ่อใกล้กับมือถือของเขาในขณะที่กดปุ่ม) ประตูรถก็จะเปิดออกเหมือนเรากดปุ่มรีโมทด้วยตัวเองเลยแหละระยะทางไม่มีปัญหา แม้รถกับบ้านจะอยู่ห่างกันเป็นร้อยๆ กม. ก็ตาม
3. กรณีแบ็ตใกล้จะหมด * 3370# สำหรับมือถือ Nokia ถ้าเกิดถ่านเหลือน้อยเต็มทีจนใกล้ดับแต่เราจำเป็นต้องโทรออกให้กด * 3370# มันจะรีดพลังสำรองที่ซ่อนออกมาแล้วแสดงให้เห็นว่า เพิ่มพลังถ่านให้ขึ้นมาอีก 50% และมันจะชดเชยส่วนสำรองนี้ในการชาร์จแบตครั้งต่อไป
4. ถ้าโทรศัพท์หายต้องการทำให้ใช้ไม่ได้ตลอดไป ในกรณีนี้เราต้องใช้ หมายเลข serial number ประจำเครื่อง ซึ่งมี 15- 17 หน่วย การที่จะทราบหมายเลขนี้ก็ไม่ยากครับ กด * #06# แล้วหมายเลขประจำเครื่องก็จะขึ้นมาให้เห็นทันทีเหมือนเล่นกล จดไว้ครับแล้วเก็บไว้ให้ดี.... ที่นี้ถ้ามือถือหายหรือตกหล่นให้โทรไปที่ศูนย์แล้วแจ้งหมายเลขให้เขาไปเขาก็จะบล็อคเครื่องของเราให้แล้วทีนี้มือถือที่หายไปจะใช้ไม่ได้อีกเลย ถึงแม้ว่าคนขโมยไปจะเปลี่ยน sim card มันก็จะยัง ใช้ไม่ได้อยู่ดีได้อย่างเดียวคือไว้เขวี้ยงหัวหมาหรือหลังคาคนอื่น (อาจจะหลอกไปขายต่อได้..ถ้าคนซื้อต่อเขาไม่รู้....)
วันพฤหัสบดีที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2550
Fête nationale.
La fête nationale commémore un événement historique, politique ou culturel lié à l'histoire de l'État. Dans la majorité des pays, il marque la naissance de la nation : indépendance comme aux États-Unis, émancipation vis-à-vis du souverain comme en France, adoption d'une constitution... Dans quelques autres, il est lié à la personnalité du souverain auquel la nation s'identifie : anniversaire comme aux Pays-Bas ou au Luxembourg, date de la prestation de serment du premier souverain comme en Belgique, etc.
Dans certains territoires comme le Québec qui n'est qu'une province du Canada, la Saint-Jean Baptiste, fête du saint patron des canadiens français, a été adoptée par le parlement comme fête nationale du Québec, en tant que célébration de la nation québécoise (date : 24 juin).
La plupart des pays ont adopté une telle tradition et soulignent cette fête par des célébrations diverses : défilés militaires, feux d'artifices, allocutions des dirigeants politiques (cas du 14 juillet à Paris), etc.
C'est généralement un jour férié, chômé et payé. Il fait partie des symboles de la souveraineté nationale.
++++++++++++++++++++
commémorer [vt.] ฉลองเป็นที่ระลึก
événement [n.m.] อุบัติ,เหตุการณ์
émancipation [n.f.] การวิโมกข์,การ(ปล่อย) ช่วยให้เป็นอิสระ
souverain [a] ใหญ่ยิ่ง,อธิปไตย,เอกราช,สูงสุด,ล้ำเลิศ [n] รัฐาธิบดี,ประมุข
adoption [n.f.] การชุบเลี้ยง,การนำมาใช้
prestation [n.f.] การให้ยืม,การสาบานตัว,ส่วยอากร,การจัดหาให้
dirigeant [a.] ที่ให้แนวทาง,ที่เป็นลู่ทาง
Dans certains territoires comme le Québec qui n'est qu'une province du Canada, la Saint-Jean Baptiste, fête du saint patron des canadiens français, a été adoptée par le parlement comme fête nationale du Québec, en tant que célébration de la nation québécoise (date : 24 juin).
La plupart des pays ont adopté une telle tradition et soulignent cette fête par des célébrations diverses : défilés militaires, feux d'artifices, allocutions des dirigeants politiques (cas du 14 juillet à Paris), etc.
C'est généralement un jour férié, chômé et payé. Il fait partie des symboles de la souveraineté nationale.
++++++++++++++++++++
commémorer [vt.] ฉลองเป็นที่ระลึก
événement [n.m.] อุบัติ,เหตุการณ์
émancipation [n.f.] การวิโมกข์,การ(ปล่อย) ช่วยให้เป็นอิสระ
souverain [a] ใหญ่ยิ่ง,อธิปไตย,เอกราช,สูงสุด,ล้ำเลิศ [n] รัฐาธิบดี,ประมุข
adoption [n.f.] การชุบเลี้ยง,การนำมาใช้
prestation [n.f.] การให้ยืม,การสาบานตัว,ส่วยอากร,การจัดหาให้
dirigeant [a.] ที่ให้แนวทาง,ที่เป็นลู่ทาง
วันอังคารที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2550
เคล็ดลับให้เพื่อนคบเราไปน้าน...นาน
การหาเพื่อนใหม่สักคนง่ายกว่าการเก็บรักษาเพื่อนเก่าเอาไว้ให้คบกับเราไปนานๆ แค่ทำงานด้วยกันก็เป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว บางครั้งเพื่อนใหม่ทำให้เราห่างเหินเพื่อนเก่าโดยไม่ตั้งใจ ทำอย่างไรจึงจะรักษาสายสัมพันธ์อันมีค่าเอาไว้ได้ตราบนานเท่านาน คงต้องมีเคล็ดลับกันหน่อยละ
เพื่อนต้องมาก่อน
เคยมีคนพูดเอาไว้ว่า มิตรภาพเป็นเรื่องยากและท้าทาย มันเหมือนต้นไม้ที่เราต้องหมั่นรดน้ำพรวนดิน ไม่สามารถงอกงามได้ด้วยตัวเอง นี่ไม่ได้หมายความว่า มิตรภาพเป็นงานหนักและไม่น่าสนุกเอาเสียเลย โดยเฉพาะสาวโสดก็ได้เพื่อนนี่ละคลายเหงา เป็นเพื่อนไปทำกิจกรรมต่างๆ เอาไว้เม้าท์ทางโทรศัพท์จนสายแทบไหม้ ถึงแม้งานยุ่งสักแค่ไหน เราควรจัดเวลาเอาไว้เป็นกฎเล็กๆประจำใจว่า อย่างน้อยต้องไปดินเนอร์กับเพื่อนเดือนละครั้ง วิธีนี้ช่วยให้ความสัมพันธ์ต่อติดไม่ขาดหาย หรือถ้าต่างคนต่างมีลูกผัวแล้ว น่าจะลองรวมตัวไปเที่ยวไกลๆกันสักปีละครั้ง
รักเพื่อนอย่างที่เพื่อนเป็น
เพื่อนแต่ละคนย่อมมีจุดเด่นคนละสไตล์แตกต่างกันไป เราควรยอมรับและใช้ประโยชน์จากเพื่อนในแบบที่เขาเป็น ตัวอย่างเช่น ถ้าเพื่อนคนนี้มีอารมณ์ขันเหลือเฟือ ก็ควรมาหาเพื่อนเวลาอยากคลายเครียด หรือถ้ามีเรื่องกลุ้มใจอยากระบายออก ก็ควรไปหาเพื่อนที่รับปรึกษาปัญหาหัวใจ แทนที่จะไปหาเพื่อนชอบฮา เป็นต้น
เป็นผู้ฟังที่ดี
การเป็นผู้ฟังที่ดีเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับมิตรภาพของลูกผู้หญิง ลองคิดดูง่ายๆว่า ถ้าหากคนหนึ่งเอาแต่พูดเจื้อยแจ้วไม่ยอมฟังอีกฝ่ายหนึ่ง หรือเอาแต่พูดๆๆๆๆทั้งคู่ รูปการณ์จะออกมาเละเทะขนาดไหน เคล็ดลับเป็นผู้ฟังที่ดีคือ เวลาที่เพื่อนพูดเรื่องสำคัญ เราควรลบเรื่องทุกอย่างออกจากจิตใจให้หมด ตั้งใจจดจ่อแต่สิ่งที่เพื่อนกำลังจ้อฉอดๆอยู่ตรงหน้า อย่ามัวแต่ครุ่นคิดว่าจะพูดตอบอย่างไร เพราะนั่นเป็นการทำลายสมาธิอย่างร้ายกาจ โปรดจำไว้ว่า การฟังไม่เกี่ยวอะไรกับการให้คำปรึกษา แทนที่จะทำตัวเป็นศิราณีให้คำปรึกษาผิดๆ สู้ทำตัวเป็นกระโถนให้เพื่อนระบายความทุกข์ไม่ดีกว่าหรือ
เปิดเผยความรู้สึกอย่างตรงไปตรงมา
ส่วนใหญ่ผู้หญิงมักไม่ค่อยพูดถึงมิตรภาพและความสัมพันธ์ที่มีต่อกันและกันเท่าไรนัก คนที่เป็นเพื่อนกันไม่ได้หวังว่า อีกฝ่ายจะต้องเป็นคนเลิศเลอเพอร์เฟ็คท์สมบูรณ์แบบทุกอย่าง เราตีคุณค่าความเป็นเพื่อนตามที่มันเป็น ไม่ว่าเราหรือเขาจะเป็นใคร ต่างฝ่ายต่างยอมรับข้อบกพร่องของกันและกัน ในทางกลับกันการแสดงความขัดแย้งหรือความไม่พอใจในปริมาณที่เราและเพื่อนยอมรับได้ จะยิ่งช่วยเสริมส่งให้ความสัมพันธ์แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น
ติดต่อกันไว้เรื่อยๆ
เคล็ดลับอีกประการของการรักษามิตรภาพคือคอยติดต่อกันไว้อย่าให้ขาด เวลาเทศกาลหรือโอกาสพิเศษก็ควรส่งการ์ดอวยพรอย่างสม่ำเสมอ ติดต่อกันทางจดหมาย อีเมล์ หรือเอสเอ็มเอสได้ทั้งนั้น ขอให้ติดต่อกันไว้ก็พอ ไม่ต้องเขียนหรือคุยอะไรมาก แค่ทักทายคำสองคำก็ทำให้ใบหน้าเราประทับอยู่ในความทรงจำของเพื่อนแล้ว
ยอมรับความเปลี่ยนแปลง
มิตรภาพที่สามารถอยู่ได้ยั่งยืนยาวนานนั้นต้องรู้จักรับมือความเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ ตัวอย่างเช่น เพื่อนซี้ย้ายบ้าน แต่งงาน เปลี่ยนงานใหม่ มีลูก หรือเลิกกับแฟน จากการศึกษาพบว่า ในบรรดาการเปลี่ยนแปลงที่บรรยายมาทั้งหมด ความเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวกับเรื่องชู้สาวเป็นกรณีที่ทำให้เพื่อนซี้หงุดหงิดใจเป็นที่สุด วิธีแก้ไขคือจับเข่าพูดกันอย่างเปิดอก คนที่เดือดร้อนจากการเปลี่ยนแปลงที่สุดต้องเป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อน
พร้อมเพื่อเพื่อนเสมอ
ประมาณว่า “I’ll be there for you” นั่นเชียว เพื่อนรักย่อมเตรียมไหล่ไว้ให้เพื่อนซุกซบเช็ดน้ำตายามเพื่อนเดือดร้อนทุกข์ใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยามที่เพื่อนสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักอย่างไม่มีวันกลับ หรือหย่าร้างกับสามี เป็นวิกฤตชีวิตที่ต้องการความเอาใจใส่ดูแลอย่างที่สุด แค่โผล่ไปให้เพื่อนเห็นหน้าโดยไม่ต้องเอ่ยอะไร เท่านี้เพื่อนก็ซึ้งสุดซึ้งแล้วละ
ของขวัญจากใจ
เพื่อนไม่ได้คาดหวังของขวัญชิ้นแพงหรูเริ่ด เราเองก็ไม่ได้หวังจะได้ของราคาแพงหูฉี่จากเพื่อนเช่นกัน เพียงแต่ขอให้เป็นของขวัญที่มาจากหัวใจ มีความหมายอันแสดงถึงความรักและความสนิทสนมระหว่างเพื่อนฝูง ไม่ใช่พอนึกอะไรไม่ออกก็ซื้อกรอบรูป ผ้าเช็ดตัว หรือชุดผ้าปูที่นอนให้ ของขวัญที่มาจากใจจะสื่อถึงความรักและความเข้าใจที่เพื่อนซี้มีให้กันและกัน ไม่ใช่แค่ส่งให้ตามมารยาทเมื่อถึงเทศกาลต่างๆ
จบมิตรภาพโดยไม่ต้องเป็นศัตรูกัน
เมื่อถึงคราวห่างเหินกันและต่างฝ่ายไม่คิดสานสัมพันธ์ให้คงอยู่ยืนยาวต่อไป สิ่งที่ควรทำคือ อยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไรเลย ไม่ต้องติดต่อกัน ไม่ต้องโทรศัพท์ไปหา เท่านี้ความสัมพันธ์ก็จะจืดจางห่างหายไปตามกาลเวลาโดยไม่ต้องบอกเลิกให้เสียน้ำใจกันแม้แต่น้อย ถ้าบังเอิญเจอหน้ากัน ทักทายกันบ้างแก้เก้อเท่านั้นก็พอ ง่ายดีเนอะ
ติดต่อเพื่อนเก่า
สาวบางรายพอออกเหย้าออกเรือนก็หายหน้าไปจากแวดวงเพื่อนฝูง ไม่โผล่มาให้เห็น ครั้นเลิกร้างกับสามีถึงคิดได้ว่า ตัวเองเหลือแต่เพื่อนนี่ละที่ยังรักกันอยู่เหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลง การหวนกลับมาหาเพื่อนเก่าจึงกลายเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตขึ้นมาทันตาเห็น วิธีต่อสู้เพื่อให้ได้เพื่อนคืนมาก็คือ เสนอหน้าไปทุกงานที่เพื่อนไปกัน เช่น งานแต่งงาน งานจบการศึกษา งานเลี้ยงรุ่น งานชุมนุมศิษย์เก่า โอกาสแบบนี้ละที่สามารถเรียกคะแนนคืนจากเพื่อนพ้องได้
เปิดรับเพื่อนใหม่
เพื่อนเก่าก็ดีเพื่อนใหม่เราก็ต้องการ เพราะเพื่อนใหม่จะช่วยให้เราได้รู้จักผู้คนเพิ่มมากขึ้น ได้ขยายแวดวงคนรู้จักให้กว้างไกลออกไป เปิดโลกทัศน์ให้ระเบิดเถิดเทิงยิ่งกว่าเก่า ความจริงเพื่อนฝูงที่คบหาอยู่ตอนนี้ก็เป็นสื่อให้เราได้เพื่อนใหม่ด้วยนะ อย่ามัวแต่คบหาเวียนวนอยู่แค่นี้ ลองไปเจอเพื่อนของเพื่อนบ้าง หรือพาเพื่อนกลุ่มอื่นของเรามาเจอกับอีกกลุ่มบ้าง เท่านี้ก็สามารถขยายวงเพื่อนได้เพียบแล้วละ
เคล็ดลับเหล่านี้ลองนำไปปฏิบัติดู ไม่หวงไม่ห้ามหรอกนะ
เพื่อนต้องมาก่อน
เคยมีคนพูดเอาไว้ว่า มิตรภาพเป็นเรื่องยากและท้าทาย มันเหมือนต้นไม้ที่เราต้องหมั่นรดน้ำพรวนดิน ไม่สามารถงอกงามได้ด้วยตัวเอง นี่ไม่ได้หมายความว่า มิตรภาพเป็นงานหนักและไม่น่าสนุกเอาเสียเลย โดยเฉพาะสาวโสดก็ได้เพื่อนนี่ละคลายเหงา เป็นเพื่อนไปทำกิจกรรมต่างๆ เอาไว้เม้าท์ทางโทรศัพท์จนสายแทบไหม้ ถึงแม้งานยุ่งสักแค่ไหน เราควรจัดเวลาเอาไว้เป็นกฎเล็กๆประจำใจว่า อย่างน้อยต้องไปดินเนอร์กับเพื่อนเดือนละครั้ง วิธีนี้ช่วยให้ความสัมพันธ์ต่อติดไม่ขาดหาย หรือถ้าต่างคนต่างมีลูกผัวแล้ว น่าจะลองรวมตัวไปเที่ยวไกลๆกันสักปีละครั้ง
รักเพื่อนอย่างที่เพื่อนเป็น
เพื่อนแต่ละคนย่อมมีจุดเด่นคนละสไตล์แตกต่างกันไป เราควรยอมรับและใช้ประโยชน์จากเพื่อนในแบบที่เขาเป็น ตัวอย่างเช่น ถ้าเพื่อนคนนี้มีอารมณ์ขันเหลือเฟือ ก็ควรมาหาเพื่อนเวลาอยากคลายเครียด หรือถ้ามีเรื่องกลุ้มใจอยากระบายออก ก็ควรไปหาเพื่อนที่รับปรึกษาปัญหาหัวใจ แทนที่จะไปหาเพื่อนชอบฮา เป็นต้น
เป็นผู้ฟังที่ดี
การเป็นผู้ฟังที่ดีเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับมิตรภาพของลูกผู้หญิง ลองคิดดูง่ายๆว่า ถ้าหากคนหนึ่งเอาแต่พูดเจื้อยแจ้วไม่ยอมฟังอีกฝ่ายหนึ่ง หรือเอาแต่พูดๆๆๆๆทั้งคู่ รูปการณ์จะออกมาเละเทะขนาดไหน เคล็ดลับเป็นผู้ฟังที่ดีคือ เวลาที่เพื่อนพูดเรื่องสำคัญ เราควรลบเรื่องทุกอย่างออกจากจิตใจให้หมด ตั้งใจจดจ่อแต่สิ่งที่เพื่อนกำลังจ้อฉอดๆอยู่ตรงหน้า อย่ามัวแต่ครุ่นคิดว่าจะพูดตอบอย่างไร เพราะนั่นเป็นการทำลายสมาธิอย่างร้ายกาจ โปรดจำไว้ว่า การฟังไม่เกี่ยวอะไรกับการให้คำปรึกษา แทนที่จะทำตัวเป็นศิราณีให้คำปรึกษาผิดๆ สู้ทำตัวเป็นกระโถนให้เพื่อนระบายความทุกข์ไม่ดีกว่าหรือ
เปิดเผยความรู้สึกอย่างตรงไปตรงมา
ส่วนใหญ่ผู้หญิงมักไม่ค่อยพูดถึงมิตรภาพและความสัมพันธ์ที่มีต่อกันและกันเท่าไรนัก คนที่เป็นเพื่อนกันไม่ได้หวังว่า อีกฝ่ายจะต้องเป็นคนเลิศเลอเพอร์เฟ็คท์สมบูรณ์แบบทุกอย่าง เราตีคุณค่าความเป็นเพื่อนตามที่มันเป็น ไม่ว่าเราหรือเขาจะเป็นใคร ต่างฝ่ายต่างยอมรับข้อบกพร่องของกันและกัน ในทางกลับกันการแสดงความขัดแย้งหรือความไม่พอใจในปริมาณที่เราและเพื่อนยอมรับได้ จะยิ่งช่วยเสริมส่งให้ความสัมพันธ์แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น
ติดต่อกันไว้เรื่อยๆ
เคล็ดลับอีกประการของการรักษามิตรภาพคือคอยติดต่อกันไว้อย่าให้ขาด เวลาเทศกาลหรือโอกาสพิเศษก็ควรส่งการ์ดอวยพรอย่างสม่ำเสมอ ติดต่อกันทางจดหมาย อีเมล์ หรือเอสเอ็มเอสได้ทั้งนั้น ขอให้ติดต่อกันไว้ก็พอ ไม่ต้องเขียนหรือคุยอะไรมาก แค่ทักทายคำสองคำก็ทำให้ใบหน้าเราประทับอยู่ในความทรงจำของเพื่อนแล้ว
ยอมรับความเปลี่ยนแปลง
มิตรภาพที่สามารถอยู่ได้ยั่งยืนยาวนานนั้นต้องรู้จักรับมือความเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ ตัวอย่างเช่น เพื่อนซี้ย้ายบ้าน แต่งงาน เปลี่ยนงานใหม่ มีลูก หรือเลิกกับแฟน จากการศึกษาพบว่า ในบรรดาการเปลี่ยนแปลงที่บรรยายมาทั้งหมด ความเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวกับเรื่องชู้สาวเป็นกรณีที่ทำให้เพื่อนซี้หงุดหงิดใจเป็นที่สุด วิธีแก้ไขคือจับเข่าพูดกันอย่างเปิดอก คนที่เดือดร้อนจากการเปลี่ยนแปลงที่สุดต้องเป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อน
พร้อมเพื่อเพื่อนเสมอ
ประมาณว่า “I’ll be there for you” นั่นเชียว เพื่อนรักย่อมเตรียมไหล่ไว้ให้เพื่อนซุกซบเช็ดน้ำตายามเพื่อนเดือดร้อนทุกข์ใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยามที่เพื่อนสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักอย่างไม่มีวันกลับ หรือหย่าร้างกับสามี เป็นวิกฤตชีวิตที่ต้องการความเอาใจใส่ดูแลอย่างที่สุด แค่โผล่ไปให้เพื่อนเห็นหน้าโดยไม่ต้องเอ่ยอะไร เท่านี้เพื่อนก็ซึ้งสุดซึ้งแล้วละ
ของขวัญจากใจ
เพื่อนไม่ได้คาดหวังของขวัญชิ้นแพงหรูเริ่ด เราเองก็ไม่ได้หวังจะได้ของราคาแพงหูฉี่จากเพื่อนเช่นกัน เพียงแต่ขอให้เป็นของขวัญที่มาจากหัวใจ มีความหมายอันแสดงถึงความรักและความสนิทสนมระหว่างเพื่อนฝูง ไม่ใช่พอนึกอะไรไม่ออกก็ซื้อกรอบรูป ผ้าเช็ดตัว หรือชุดผ้าปูที่นอนให้ ของขวัญที่มาจากใจจะสื่อถึงความรักและความเข้าใจที่เพื่อนซี้มีให้กันและกัน ไม่ใช่แค่ส่งให้ตามมารยาทเมื่อถึงเทศกาลต่างๆ
จบมิตรภาพโดยไม่ต้องเป็นศัตรูกัน
เมื่อถึงคราวห่างเหินกันและต่างฝ่ายไม่คิดสานสัมพันธ์ให้คงอยู่ยืนยาวต่อไป สิ่งที่ควรทำคือ อยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไรเลย ไม่ต้องติดต่อกัน ไม่ต้องโทรศัพท์ไปหา เท่านี้ความสัมพันธ์ก็จะจืดจางห่างหายไปตามกาลเวลาโดยไม่ต้องบอกเลิกให้เสียน้ำใจกันแม้แต่น้อย ถ้าบังเอิญเจอหน้ากัน ทักทายกันบ้างแก้เก้อเท่านั้นก็พอ ง่ายดีเนอะ
ติดต่อเพื่อนเก่า
สาวบางรายพอออกเหย้าออกเรือนก็หายหน้าไปจากแวดวงเพื่อนฝูง ไม่โผล่มาให้เห็น ครั้นเลิกร้างกับสามีถึงคิดได้ว่า ตัวเองเหลือแต่เพื่อนนี่ละที่ยังรักกันอยู่เหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลง การหวนกลับมาหาเพื่อนเก่าจึงกลายเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตขึ้นมาทันตาเห็น วิธีต่อสู้เพื่อให้ได้เพื่อนคืนมาก็คือ เสนอหน้าไปทุกงานที่เพื่อนไปกัน เช่น งานแต่งงาน งานจบการศึกษา งานเลี้ยงรุ่น งานชุมนุมศิษย์เก่า โอกาสแบบนี้ละที่สามารถเรียกคะแนนคืนจากเพื่อนพ้องได้
เปิดรับเพื่อนใหม่
เพื่อนเก่าก็ดีเพื่อนใหม่เราก็ต้องการ เพราะเพื่อนใหม่จะช่วยให้เราได้รู้จักผู้คนเพิ่มมากขึ้น ได้ขยายแวดวงคนรู้จักให้กว้างไกลออกไป เปิดโลกทัศน์ให้ระเบิดเถิดเทิงยิ่งกว่าเก่า ความจริงเพื่อนฝูงที่คบหาอยู่ตอนนี้ก็เป็นสื่อให้เราได้เพื่อนใหม่ด้วยนะ อย่ามัวแต่คบหาเวียนวนอยู่แค่นี้ ลองไปเจอเพื่อนของเพื่อนบ้าง หรือพาเพื่อนกลุ่มอื่นของเรามาเจอกับอีกกลุ่มบ้าง เท่านี้ก็สามารถขยายวงเพื่อนได้เพียบแล้วละ
เคล็ดลับเหล่านี้ลองนำไปปฏิบัติดู ไม่หวงไม่ห้ามหรอกนะ
แค่ดูนิ้วมือก็รู้แล้วว่าเก่งวิชาอะไร
นิ้วนางสั้นกว่านิ้วชี้เก่งทางหนังสือ ถ้ายาวกว่าจะ เชี่ยวชาญเลขผานาที
นักจิตวิทยาเมืองน้ำชา เชื่อว่าเพียงแค่ดูนิ้วมือของเด็ก ก็อาจจะทราบได้ว่าจะเรียนวิชาอะไรได้เก่ง และวิชาไหนไม่เก่ง
คณะนักจิตวิทยาของมหาวิทยาลัยบาธในอังกฤษได้รายงานผลการศึกษาใช้กลุ่มตัวอย่างที่เป็นเด็ก อายุ 7 ขวบ จำนวน 75 คน ว่า คนที่มีนิ้วนางข้างซ้ายสั้นกว่านิ้วชี้ ทำผลสอบในวิชาทางหนังสือทำคะแนนได้ดีกว่าวิชาเลข ในขณะที่คนที่มีนิ้วนางยาวกว่านิ้วชี้ ก็จะเรียนเลขได้เก่งกว่าวิชาทางหนังสือ
หัวหน้าคณะนักวิจัยและคณบดี คณะจิตวิทยา ดร.มาร์ค รอนสัน กล่าวในรายงานที่เสนออยู่ในวารสาร “จิตวิทยา” ว่า “สาเหตุของความสั้นยาวของนิ้ว เกิดจากการได้ฮอร์โมนระดับต่างกันขณะที่อยู่ในครรภ์ และยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า ฮอร์โมนเทสโตสเตโรนเป็นตัวหนุนการเจริญเติบโตของสมอง ซึ่งเกี่ยวพันกับความชำนิชำนาญทางพื้นที่และเลขผานาทีด้วยหรือไม่ เช่นเดียวกับฮอร์โมนเอสโตรเจนมีส่วนเกี่ยวพันกับสมอง เกี่ยวข้องกับความสามารถของการใช้ ถ้อยคำหรือไม่ และที่น่าสนใจก็คือ ฮอร์โมนทั้งคู่ยังเชื่อว่า มีส่วนเกี่ยวกับความสั้นยาวของนิ้วชี้และนิ้วนางของเราอีกด้วย”
ชุดนักวิจัยยังได้แจ้งว่า ในการศึกษาอัตราส่วนระหว่างนิ้วทั้งสองเปรียบเทียบกับคะแนนจากการทดสอบที่ได้ดูด้วย พบว่า “มันชอบด้วยเหตุผล”
นักจิตวิทยาเมืองน้ำชา เชื่อว่าเพียงแค่ดูนิ้วมือของเด็ก ก็อาจจะทราบได้ว่าจะเรียนวิชาอะไรได้เก่ง และวิชาไหนไม่เก่ง
คณะนักจิตวิทยาของมหาวิทยาลัยบาธในอังกฤษได้รายงานผลการศึกษาใช้กลุ่มตัวอย่างที่เป็นเด็ก อายุ 7 ขวบ จำนวน 75 คน ว่า คนที่มีนิ้วนางข้างซ้ายสั้นกว่านิ้วชี้ ทำผลสอบในวิชาทางหนังสือทำคะแนนได้ดีกว่าวิชาเลข ในขณะที่คนที่มีนิ้วนางยาวกว่านิ้วชี้ ก็จะเรียนเลขได้เก่งกว่าวิชาทางหนังสือ
หัวหน้าคณะนักวิจัยและคณบดี คณะจิตวิทยา ดร.มาร์ค รอนสัน กล่าวในรายงานที่เสนออยู่ในวารสาร “จิตวิทยา” ว่า “สาเหตุของความสั้นยาวของนิ้ว เกิดจากการได้ฮอร์โมนระดับต่างกันขณะที่อยู่ในครรภ์ และยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า ฮอร์โมนเทสโตสเตโรนเป็นตัวหนุนการเจริญเติบโตของสมอง ซึ่งเกี่ยวพันกับความชำนิชำนาญทางพื้นที่และเลขผานาทีด้วยหรือไม่ เช่นเดียวกับฮอร์โมนเอสโตรเจนมีส่วนเกี่ยวพันกับสมอง เกี่ยวข้องกับความสามารถของการใช้ ถ้อยคำหรือไม่ และที่น่าสนใจก็คือ ฮอร์โมนทั้งคู่ยังเชื่อว่า มีส่วนเกี่ยวกับความสั้นยาวของนิ้วชี้และนิ้วนางของเราอีกด้วย”
ชุดนักวิจัยยังได้แจ้งว่า ในการศึกษาอัตราส่วนระหว่างนิ้วทั้งสองเปรียบเทียบกับคะแนนจากการทดสอบที่ได้ดูด้วย พบว่า “มันชอบด้วยเหตุผล”
วันจันทร์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2550
Les Aliments.
LES GRANDS GROUPES D'ALIMENTS : COMMENT SONT-ILS CLASSES ?
Après avoir passé en revue les différentes substances chimiques indispensables à la vie de l'organisme, nous allons découvrir les aliments et la façon dont sont distribués les éléments qui les composent (protéines, lipides, glucides, vitamines et minéraux). On distingue les aliments selon leur origine (animale, végétale, minérale pure, voire synthétique), selon la transformation qu'ils subissent (frais, conservés, congelés ou cuisinés) ou selon leurs caractéristiques nutritionnelles. En France, une classification a été établie en fonction de ce dernier critère.
LES VIANDES, LES POISSONS ET LES OEUFS
Tous ces aliments ont en commun une richesse en protéines de grande valeur biologique, qui apportent à l'organisme les acides aminés essentiels. Ces aliments sont dit plastiques, car ils permettent la construction et l'entretien de notre corps. Leur valeur énergétique est variable et dépend de la quantité de graisses qu'ils renferment. Ils partagent également une autre propriété, celle d'être utilisés pleinement par l'organisme : on considère en effet qu'ils sont tous absorbés à 95%. Ils sont, en outre, riches en fer, en iode et en phosphore, mais
pauvres en calcium. Enfin, certains d'entre eux représentent une source importante de vitamines.
LES VIANDES.
Ce sont les viandes qui apportent les meilleures protéines, et en quantités importantes : environ 20 grammes de protéines pour 100 grammes de viande. Voici, d'abord, quelques propriétés des viandes intéressantes à connaître :
- les viandes blanches ont une valeur nutritionnelle identique à celle des viandes rouges ;
- le jus de viande n'apporte en revanche que fort peu de protéines (2%) ;
- elles contiennent toutes des vitamines B1, B2, et PP. ; par contre, les vitamines A et C ne sont présentes que dans les abats.Mais la différence essentielle entre les viandes réside dans leur valeurs énergétiques distinctes, c'est-à-dire dans la quantité de graisse qu'elles renferment respectivement. Il s'agit ici pour moitié d'une graisse dite saturée et pour l'autre moitié de graisse mono-insaturée. La graisse animale ne renferme que fort peu de " bonne graisse ", la graisse poly-insaturée. Il faut donc choisir les morceaux afin de limiter la consommation des viandes les plus grasses, si l'on veut diminuer les menaces de maladies cardio-vasculaires.
La classification suivante peut vous aider dans votre choix.
LES POISSONS ET CRUSTACÉS.
Ils ont la même composition en protéines que la viande, mais sont en règle générale moins gras que celle-ci. En outre, leurs matières grasses sont constituées, en partie, d'acides gras poly-insaturés. Ces derniers sont meilleurs pour la santé, car cette variété de lipides a une action protectrice contre les maladies cardio-vasculaires.
Les quelques poissons gras sont le saumon, l'anguille, la lamproie, l'anchois, la sardine, le thon, le maquereau, sans oublier les harengs fumés.
Les poissons renferment, en outre, du fluor et de l'iode, et leurs huiles sont riches en vitamines A et D. Les crustacés sont un peu moins généreux en protéines (15%).
LES OEUFS.
Un œuf de poule apporte, en moyenne, 7,5 grammes de protéines, 6 grammes de graisses, 30 milligrammes de calcium et 1,5 milligramme de fer (il ne renferme pas de glucides). Les protéines qu'il contient sont de très haute valeur biologique, et l'on peut les considérer comme les protéines de référence. Un œuf fournit également de la vitamine A, des vitamines du groupe B et du cholestérol.
Ce cholestérol, qui existe en quantité non négligeable (environ 250 milligrammes par œuf), est en partie compensé par une autre variété de graisse, les lécithines, dont l'action s'oppose à la sienne. On peut donc manger des œufs, sauf en cas de régime hypocholestérolémiant, et en quantité raisonnable.
LE LAIT.
Les produits laitiers apportent des protéines d'origine animale et donc de bonne qualité. Ils sont en général riches en graisses saturées et représentent la meilleure source de calcium et de phosphore.
Ces deux minéraux sont liés entre eux et doivent être absorbés ensemble. Ils sont indispensables à la croissance osseuse et au maintien de la solidité du squelette.
La consommation actuelle de lait en France est relativement faible (90 litres par an et par habitant) en comparaison avec celles d'autres pays (253 litres en Suède et 175 aux États-Unis). C'est pourtant un aliment de grande qualité. Il a une teneur élevée en protéines de bonne valeur biologique : 35 grammes par litre, et ce, quelle que soit sa forme, sauf les laits en poudre et les laits condensés, qui en contiennent encore davantage. Par contre, la teneur en graisses varie beaucoup selon la présentation. Ainsi, le lait entier apporte 35 grammes de lipides dans un litre, alors que le lait demi-écrémé n'en fournit que 17 grammes.
Le sucre du lait, le lactose, est un sucre complexe, qui est lentement absorbé par l'organisme. Il a donc une valeur nutritionnelle excellente, tout en respectant le système de régulation intérieure de la glycémie. De surcroît, il facilite l'absorption intestinale du calcium, ce qui fait du lait le meilleur aliment en ce qui concerne les apports calciques. Certaines personnes ne peuvent le digérer, on dit qu'elles sont " intolérantes " au lactose.
Les traitements actuels du lait, en supprimant tout ou partie des lipides, permettent d'avoir un aliment riche en protéines de bonne qualité, contenant l'élément minéral dont nous avons le plus besoin, le calcium, et débarrassé des lipides saturés, potentiellement nocifs. Si ces laits écrémés satisfont votre goût, il vous est vivement conseillé d'abandonner définitivement le lait entier. Il en va de même de tous les autres produits laitiers : choisissez de préférence ceux dont la teneur en matière grasses est la moins forte.
LE FROMAGE.
La consommation de fromages, importante en France, est cependant inégale selon les régions : de 10 à 20 grammes par jour et par habitant dans l'Est de la France, à 40 ou 50 grammes dans le Centre. Ce déséquilibre entre la consommation excessive de fromages, souvent gras, aux dépens de celle de produits laitiers moins gras (lait écrémé, yaourts), s'il est en train de se corriger, est toujours trop grand. La majorité des fromages fournissent une quantité de lipides saturés trop importante, ce qui constitue un risque pour la santé. Il faut donc regarder l'étiquette du fromage, sur laquelle figure sa teneur en matières grasses.
Cependant, les recherches en cours ont porté à notre connaissance d'autres informations sur le rôle du fromage dans l'alimentation : des études compararatives des comportements alimentaires dans différents pays ont montré que les régions qui consomment des fromages présentent des risques cardio-vasculaires moins importants. C'est en particulier le cas de la France, pays grand consommateur de fromages, qui présente un taux de mortalité cardio-vasculaire trois fois moins élevé que les pays anglo-saxons. Les fromages joueraient un rôle capital, mais encore inconnu, dans cette bonne santé cardio-vasculaire. Le vin (en petite quantité) en serait également partiellement responsable.
LES CORPS GRAS.
Les matières grasses alimentaires sont des produits ayant subi une préparation spéciale, qui les a séparé de leur support, animal ou végétal. Composées donc presque exclusivement de lipides, elles ont une grande valeur énergétique, et certaines contiennent en plus des vitamines. Leurs teneurs respectives en acides gras saturés, mono-insaturés ou poly-insaturés permettent de les distinguer.
LE BEURRE .
C'est la graisse d'origine animale la plus consommée. On utilise environ 6 litres de lait pour la fabrication d'une plaquette de 250 grammes de beurre.
Le beurre est l'une des principales sources de vitamine A, dont on connaît les propriétés multiples. En outre, il est très digeste, cette propriété lui étant conférée par la nature de ses acides gras. En revanche, ces derniers sont saturés : ils représentent donc un danger potentiel sur le plan cardio-vasculaire, d'autant plus que le beurre renferme aussi du cholestérol. Ainsi, il faut manger du beurre, mais savoir ne pas en abuser.
Quant à son utilisation en cuisine, il ne supporte pas la cuisson. Vous pouvez donc le manger fondu dans des légumes, mais il ne faut pas s'en servir pour faire griller ou " revenir " certains ingrédients. La " cuisine au beurre " est particulièrement nocive.
LES HUILES ET MARGARINES
Elles sont extraites des végétaux, et leur composition en acides gras est donc différente de celle du beurre. Il faut savoir distinguer une huile de cuisson d'une huile d'assaisonnement. Si vous n'avez pas le temps d'analyser en détail leur composition, lisez au moins l'étiquette, où elle est en général précisée dans ses grandes lignes. En effet, certains acides gras poly-insaturés ne résistent pas à la cuisson.
Quand ceux-ci entrent dans la composition d'une huile, elle sera réservée à l'assaisonnement. Ainsi en est-il de l'huile de noix, de l'huile de colza et de celle de soja, qui ne doivent jamais être utilisées pour la friture. Les deux dernières renferment en outre une plus grande proportion d'acides gras poly-insaturés et sont donc considérées comme de très bonnes huiles d'assaisonnement.
D'autres huiles présentent, en revanche, une certaine stabilité à la chaleur. La Végétaline en est un exemple, mais elle est encore plus riche en acides gras saturés que le beurre, et ne devrait être utilisée qu'en cas de digestibilité médiocre des autres huiles. Deux huiles riches en acides gras mono-insaturés sont stables à la chaleur : l'huile d'olive et l'huile d'arachide ; cette dernière résiste même à de très hautes températures (plus de 200°C). Enfin, les huiles de ma s, de pépins de raisin et de tournesol, très riches en acides gras poly-insaturés, sont excellentes, mais il est préférable de ne pas dépasser 180°C lors de leur cuisson.
Ces dernières, à l'instar de l'huile d'olive, peuvent aussi être utilisées, bien évidemment, pour assaisonner une salade. Mais n'oubliez pas que ces huiles, aussi bonnes soient-elles par leur composition en acides gras insaturés, sont néanmoins des concentrés de lipides, principales sources énergétiques.
Depuis quelques années, de très nombreuses variétés de margarine ou de beurre " allégé " sont venues garnir les étalages des crémeries et des grandes surfaces, témoignant de l'intérêt du public pour une alimentation plus saine. Elles peuvent souvent remplacer avantageusement le beurre, mais il ne faut pas croire que toutes les margarines végétales sont riches en acide gras poly-insaturés ! Chaque fabricant est cependant tenu d'indiquer la composition de son produit, et les margarines ayant une teneur en acides gras poly-insaturés supérieure à 25% sont à recommander. Enfin, certaines margarines sont aussi enrichies en vitamine A, ce qui rend l'utilisation du beurre de moins en moins indispensable.
viande [n.f] เนื้อ เนื้อสด
poisson [n.m] ปลา
crustacés [n.m. pl] สัตว์น้ำจำพวกมีเปลือก เช่น หอย ปู กุ้ง
oeuf [n.m] ไข่
lait [n.m] น้ำนม
fromage [n.m] เนยแข็ง
beurre [n.m] เนยเหลว
huile [n.f.] น้ำมัน
margarine [n.f.] เนยไขสัตว์
Après avoir passé en revue les différentes substances chimiques indispensables à la vie de l'organisme, nous allons découvrir les aliments et la façon dont sont distribués les éléments qui les composent (protéines, lipides, glucides, vitamines et minéraux). On distingue les aliments selon leur origine (animale, végétale, minérale pure, voire synthétique), selon la transformation qu'ils subissent (frais, conservés, congelés ou cuisinés) ou selon leurs caractéristiques nutritionnelles. En France, une classification a été établie en fonction de ce dernier critère.
LES VIANDES, LES POISSONS ET LES OEUFS
Tous ces aliments ont en commun une richesse en protéines de grande valeur biologique, qui apportent à l'organisme les acides aminés essentiels. Ces aliments sont dit plastiques, car ils permettent la construction et l'entretien de notre corps. Leur valeur énergétique est variable et dépend de la quantité de graisses qu'ils renferment. Ils partagent également une autre propriété, celle d'être utilisés pleinement par l'organisme : on considère en effet qu'ils sont tous absorbés à 95%. Ils sont, en outre, riches en fer, en iode et en phosphore, mais
pauvres en calcium. Enfin, certains d'entre eux représentent une source importante de vitamines.
LES VIANDES.
Ce sont les viandes qui apportent les meilleures protéines, et en quantités importantes : environ 20 grammes de protéines pour 100 grammes de viande. Voici, d'abord, quelques propriétés des viandes intéressantes à connaître :
- les viandes blanches ont une valeur nutritionnelle identique à celle des viandes rouges ;
- le jus de viande n'apporte en revanche que fort peu de protéines (2%) ;
- elles contiennent toutes des vitamines B1, B2, et PP. ; par contre, les vitamines A et C ne sont présentes que dans les abats.Mais la différence essentielle entre les viandes réside dans leur valeurs énergétiques distinctes, c'est-à-dire dans la quantité de graisse qu'elles renferment respectivement. Il s'agit ici pour moitié d'une graisse dite saturée et pour l'autre moitié de graisse mono-insaturée. La graisse animale ne renferme que fort peu de " bonne graisse ", la graisse poly-insaturée. Il faut donc choisir les morceaux afin de limiter la consommation des viandes les plus grasses, si l'on veut diminuer les menaces de maladies cardio-vasculaires.
La classification suivante peut vous aider dans votre choix.
LES POISSONS ET CRUSTACÉS.
Ils ont la même composition en protéines que la viande, mais sont en règle générale moins gras que celle-ci. En outre, leurs matières grasses sont constituées, en partie, d'acides gras poly-insaturés. Ces derniers sont meilleurs pour la santé, car cette variété de lipides a une action protectrice contre les maladies cardio-vasculaires.
Les quelques poissons gras sont le saumon, l'anguille, la lamproie, l'anchois, la sardine, le thon, le maquereau, sans oublier les harengs fumés.
Les poissons renferment, en outre, du fluor et de l'iode, et leurs huiles sont riches en vitamines A et D. Les crustacés sont un peu moins généreux en protéines (15%).
LES OEUFS.
Un œuf de poule apporte, en moyenne, 7,5 grammes de protéines, 6 grammes de graisses, 30 milligrammes de calcium et 1,5 milligramme de fer (il ne renferme pas de glucides). Les protéines qu'il contient sont de très haute valeur biologique, et l'on peut les considérer comme les protéines de référence. Un œuf fournit également de la vitamine A, des vitamines du groupe B et du cholestérol.
Ce cholestérol, qui existe en quantité non négligeable (environ 250 milligrammes par œuf), est en partie compensé par une autre variété de graisse, les lécithines, dont l'action s'oppose à la sienne. On peut donc manger des œufs, sauf en cas de régime hypocholestérolémiant, et en quantité raisonnable.
LE LAIT.
Les produits laitiers apportent des protéines d'origine animale et donc de bonne qualité. Ils sont en général riches en graisses saturées et représentent la meilleure source de calcium et de phosphore.
Ces deux minéraux sont liés entre eux et doivent être absorbés ensemble. Ils sont indispensables à la croissance osseuse et au maintien de la solidité du squelette.
La consommation actuelle de lait en France est relativement faible (90 litres par an et par habitant) en comparaison avec celles d'autres pays (253 litres en Suède et 175 aux États-Unis). C'est pourtant un aliment de grande qualité. Il a une teneur élevée en protéines de bonne valeur biologique : 35 grammes par litre, et ce, quelle que soit sa forme, sauf les laits en poudre et les laits condensés, qui en contiennent encore davantage. Par contre, la teneur en graisses varie beaucoup selon la présentation. Ainsi, le lait entier apporte 35 grammes de lipides dans un litre, alors que le lait demi-écrémé n'en fournit que 17 grammes.
Le sucre du lait, le lactose, est un sucre complexe, qui est lentement absorbé par l'organisme. Il a donc une valeur nutritionnelle excellente, tout en respectant le système de régulation intérieure de la glycémie. De surcroît, il facilite l'absorption intestinale du calcium, ce qui fait du lait le meilleur aliment en ce qui concerne les apports calciques. Certaines personnes ne peuvent le digérer, on dit qu'elles sont " intolérantes " au lactose.
Les traitements actuels du lait, en supprimant tout ou partie des lipides, permettent d'avoir un aliment riche en protéines de bonne qualité, contenant l'élément minéral dont nous avons le plus besoin, le calcium, et débarrassé des lipides saturés, potentiellement nocifs. Si ces laits écrémés satisfont votre goût, il vous est vivement conseillé d'abandonner définitivement le lait entier. Il en va de même de tous les autres produits laitiers : choisissez de préférence ceux dont la teneur en matière grasses est la moins forte.
LE FROMAGE.
La consommation de fromages, importante en France, est cependant inégale selon les régions : de 10 à 20 grammes par jour et par habitant dans l'Est de la France, à 40 ou 50 grammes dans le Centre. Ce déséquilibre entre la consommation excessive de fromages, souvent gras, aux dépens de celle de produits laitiers moins gras (lait écrémé, yaourts), s'il est en train de se corriger, est toujours trop grand. La majorité des fromages fournissent une quantité de lipides saturés trop importante, ce qui constitue un risque pour la santé. Il faut donc regarder l'étiquette du fromage, sur laquelle figure sa teneur en matières grasses.
Cependant, les recherches en cours ont porté à notre connaissance d'autres informations sur le rôle du fromage dans l'alimentation : des études compararatives des comportements alimentaires dans différents pays ont montré que les régions qui consomment des fromages présentent des risques cardio-vasculaires moins importants. C'est en particulier le cas de la France, pays grand consommateur de fromages, qui présente un taux de mortalité cardio-vasculaire trois fois moins élevé que les pays anglo-saxons. Les fromages joueraient un rôle capital, mais encore inconnu, dans cette bonne santé cardio-vasculaire. Le vin (en petite quantité) en serait également partiellement responsable.
LES CORPS GRAS.
Les matières grasses alimentaires sont des produits ayant subi une préparation spéciale, qui les a séparé de leur support, animal ou végétal. Composées donc presque exclusivement de lipides, elles ont une grande valeur énergétique, et certaines contiennent en plus des vitamines. Leurs teneurs respectives en acides gras saturés, mono-insaturés ou poly-insaturés permettent de les distinguer.
LE BEURRE .
C'est la graisse d'origine animale la plus consommée. On utilise environ 6 litres de lait pour la fabrication d'une plaquette de 250 grammes de beurre.
Le beurre est l'une des principales sources de vitamine A, dont on connaît les propriétés multiples. En outre, il est très digeste, cette propriété lui étant conférée par la nature de ses acides gras. En revanche, ces derniers sont saturés : ils représentent donc un danger potentiel sur le plan cardio-vasculaire, d'autant plus que le beurre renferme aussi du cholestérol. Ainsi, il faut manger du beurre, mais savoir ne pas en abuser.
Quant à son utilisation en cuisine, il ne supporte pas la cuisson. Vous pouvez donc le manger fondu dans des légumes, mais il ne faut pas s'en servir pour faire griller ou " revenir " certains ingrédients. La " cuisine au beurre " est particulièrement nocive.
LES HUILES ET MARGARINES
Elles sont extraites des végétaux, et leur composition en acides gras est donc différente de celle du beurre. Il faut savoir distinguer une huile de cuisson d'une huile d'assaisonnement. Si vous n'avez pas le temps d'analyser en détail leur composition, lisez au moins l'étiquette, où elle est en général précisée dans ses grandes lignes. En effet, certains acides gras poly-insaturés ne résistent pas à la cuisson.
Quand ceux-ci entrent dans la composition d'une huile, elle sera réservée à l'assaisonnement. Ainsi en est-il de l'huile de noix, de l'huile de colza et de celle de soja, qui ne doivent jamais être utilisées pour la friture. Les deux dernières renferment en outre une plus grande proportion d'acides gras poly-insaturés et sont donc considérées comme de très bonnes huiles d'assaisonnement.
D'autres huiles présentent, en revanche, une certaine stabilité à la chaleur. La Végétaline en est un exemple, mais elle est encore plus riche en acides gras saturés que le beurre, et ne devrait être utilisée qu'en cas de digestibilité médiocre des autres huiles. Deux huiles riches en acides gras mono-insaturés sont stables à la chaleur : l'huile d'olive et l'huile d'arachide ; cette dernière résiste même à de très hautes températures (plus de 200°C). Enfin, les huiles de ma s, de pépins de raisin et de tournesol, très riches en acides gras poly-insaturés, sont excellentes, mais il est préférable de ne pas dépasser 180°C lors de leur cuisson.
Ces dernières, à l'instar de l'huile d'olive, peuvent aussi être utilisées, bien évidemment, pour assaisonner une salade. Mais n'oubliez pas que ces huiles, aussi bonnes soient-elles par leur composition en acides gras insaturés, sont néanmoins des concentrés de lipides, principales sources énergétiques.
Depuis quelques années, de très nombreuses variétés de margarine ou de beurre " allégé " sont venues garnir les étalages des crémeries et des grandes surfaces, témoignant de l'intérêt du public pour une alimentation plus saine. Elles peuvent souvent remplacer avantageusement le beurre, mais il ne faut pas croire que toutes les margarines végétales sont riches en acide gras poly-insaturés ! Chaque fabricant est cependant tenu d'indiquer la composition de son produit, et les margarines ayant une teneur en acides gras poly-insaturés supérieure à 25% sont à recommander. Enfin, certaines margarines sont aussi enrichies en vitamine A, ce qui rend l'utilisation du beurre de moins en moins indispensable.
viande [n.f] เนื้อ เนื้อสด
poisson [n.m] ปลา
crustacés [n.m. pl] สัตว์น้ำจำพวกมีเปลือก เช่น หอย ปู กุ้ง
oeuf [n.m] ไข่
lait [n.m] น้ำนม
fromage [n.m] เนยแข็ง
beurre [n.m] เนยเหลว
huile [n.f.] น้ำมัน
margarine [n.f.] เนยไขสัตว์
คำคมแม่ชีเทเรซ่า เหมาเจ๋อตุง นโปเลียน ขงเบ้ง
แม่ชีเทเรซ่า
ชีวิตที่ไม่ได้ช่วยคนอื่นคือชีวิตที่ไม่มีค่า
เหมา เจ๋อ ตุง
ไม่มีมนุษย์คนใด ไม่ต้องการความช่วยเหลือ
ดอกบัวยังต้องอาศัยใบบัวค้ำชูรั้วแถบหนึ่ง
มีเสาค้ำอย่างน้อยสามต้นคนเก่งคนหนึ่งต้องมีคนช่วยอย่างน้อยสามคน
นโปเลียน
จงมองไปข้างหน้า เพื่อก่อความหวัง
จงมองไปข้างหลัง เพื่อแก้ความผิดถ้า
ไม่มีความหวัง ก็เหมือนคนสิ้นคิด
ถ้าไม่มีความผิด ก็เหมือนไม่ใช่คน
ขงเบ้ง
สูงส่งแต่ไม่เย่อยิ่ง
ชนะแล้วไม่ลำพอง
ปราดเปรื่องแต่รู้จักลงเวที
เข้มแข็งแต่มีความอดกลั้น
ชีวิตที่ไม่ได้ช่วยคนอื่นคือชีวิตที่ไม่มีค่า
เหมา เจ๋อ ตุง
ไม่มีมนุษย์คนใด ไม่ต้องการความช่วยเหลือ
ดอกบัวยังต้องอาศัยใบบัวค้ำชูรั้วแถบหนึ่ง
มีเสาค้ำอย่างน้อยสามต้นคนเก่งคนหนึ่งต้องมีคนช่วยอย่างน้อยสามคน
นโปเลียน
จงมองไปข้างหน้า เพื่อก่อความหวัง
จงมองไปข้างหลัง เพื่อแก้ความผิดถ้า
ไม่มีความหวัง ก็เหมือนคนสิ้นคิด
ถ้าไม่มีความผิด ก็เหมือนไม่ใช่คน
ขงเบ้ง
สูงส่งแต่ไม่เย่อยิ่ง
ชนะแล้วไม่ลำพอง
ปราดเปรื่องแต่รู้จักลงเวที
เข้มแข็งแต่มีความอดกลั้น
วันเสาร์ที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2550
Zodiaque
Zodiaque
Le nom « zodiaque » vient du mot grec zodiakos [kyklos], "cercle de petits animaux", de zodiaion, diminutif de zoon : "animal". Ce nom vient de ce que toutes les constellations du Zodiaque (sauf la Balance, anciennement partie du Scorpion) figurent des créatures vivantes.
Le plus souvent, le grand public a entendu parler des signes du zodiaque dans un contexte astrologique et non astronomique.
Constellations du zodiaque
Le zodiaque est le nom de la zone dans les cieux autour de l'écliptique où sont observés les déplacements du Soleil ainsi que des planètes . La trajectoire du Soleil sur la voûte céleste est l'écliptique. Les planètes et la Lune s'en écartent plus ou moins, et l'on retient comme limite conventionnelle du zodiaque une bande de huit degrés d'arc de part et d'autre de l'écliptique.
Le zodiaque est traditionnellement divisé en douze constellations correspondant à douze signes. En fait, l'écliptique traverse treize constellations dans le ciel, mais l'une d'entre elles, Ophiuchus (ou Serpentaire), ne fait pas partie du Zodiaque traditionnel.
Les constellations présentes dans le zodiaque sont : le Bélier, le Taureau, les Gémeaux, le Cancer (ou Scarabée), le Lion, la Vierge, la Balance, le Scorpion, Ophiuchus (ou Serpentaire), le Sagittaire, le Capricorne, le Verseau et les Poissons.
Zodiaque et Astronomie
Le zodiaque a été divisé au Ve siècle av. J.-C. en douze parties égales (une pour chaque mois de l'année) auxquelles on a donné le nom de la constellation la plus proche (constellation qui pouvait exister bien avant la création du Zodiaque) :
le Bélier, premier signe du Zodiaque, est le secteur où le Soleil entre à l'équinoxe de printemps, le 21 mars, qui était la période de la nouvelle année dans les calendriers antiques ;
le Taureau ;
les Gémeaux ;
le Cancer est le secteur où le Soleil entre au solstice d'été, le 21 juin, date à laquelle il culmine au zénith du tropique du Cancer ;
le Lion ;
la Vierge ;
la Balance accueille le Soleil à partir de l'équinoxe d'automne, le 21 septembre ;
le Scorpion ;
le Sagittaire ;
le Capricorne est le secteur où le Soleil entre au solstice d'hiver, le 22 décembre, date à laquelle il culmine au zénith du tropique du Capricorne ;
le Verseau ;
les Poissons, qui achèvent le cycle.
Ces "signes" sont des secteurs réguliers de 30°, conventionnellement décomptés à partir du point vernal. Ils n'ont dès l'origine qu'un rapport lointain avec les constellations du même nom, dont les limites et positions sont évidemment irrégulières. De plus, ce rapport s'est constamment distendu au fil du temps, du fait de la précession des équinoxes. Ces signes du zodiaque ne doivent donc pas être confondus avec les constellations du même nom.
Pendant plus de deux millénaires, les astronomes (et les astrologues) ont ainsi repéré le mouvement des corps célestes non pas en "degrés" comme de nos jours, mais en "signe plus degrés". Ces deux méthodes sont bien entendu équivalentes : une position planétaire à 17° du Lion (le cinquième signe) est à (4x30)+17 = 137° du point vernal. Cette notation n'a été abandonnée par les astronomes qu'à la seconde moitié du XIXe siècle.
Zodiaque et Astrologie
Les signes du zodiaque sont toujours utilisés dans l'astrologie comme repères spatio-temporels permettant d'établir les correspondances sur lesquelles repose cette pratique. Elle utilise pour cela la position de divers objets dans le zodiaque. Entre autres : les planètes, le Soleil, la Lune, et sur le plan local : l'horizon (l'ascendant étant le point du zodiaque coupé par l'horizon est) et le méridien (le milieu du ciel correspondant au point du zodiaque coupé par le zénith).
Cependant, il ne faut pas confondre les constellations (assemblage analogique d'étoiles) et les signes, portions de 30° de l'écliptique en partant du point vernal. La forme d'astrologie la plus courante en Occident n'utilise que très secondairement les constellations ; elle utilise leurs noms pour désigner douze régions de largeur égale, qui sont les signes. Pour l'astrologie classique, on ne naît pas sous une "constellation", mais sous un "signe".
Le nom « zodiaque » vient du mot grec zodiakos [kyklos], "cercle de petits animaux", de zodiaion, diminutif de zoon : "animal". Ce nom vient de ce que toutes les constellations du Zodiaque (sauf la Balance, anciennement partie du Scorpion) figurent des créatures vivantes.
Le plus souvent, le grand public a entendu parler des signes du zodiaque dans un contexte astrologique et non astronomique.
Constellations du zodiaque
Le zodiaque est le nom de la zone dans les cieux autour de l'écliptique où sont observés les déplacements du Soleil ainsi que des planètes . La trajectoire du Soleil sur la voûte céleste est l'écliptique. Les planètes et la Lune s'en écartent plus ou moins, et l'on retient comme limite conventionnelle du zodiaque une bande de huit degrés d'arc de part et d'autre de l'écliptique.
Le zodiaque est traditionnellement divisé en douze constellations correspondant à douze signes. En fait, l'écliptique traverse treize constellations dans le ciel, mais l'une d'entre elles, Ophiuchus (ou Serpentaire), ne fait pas partie du Zodiaque traditionnel.
Les constellations présentes dans le zodiaque sont : le Bélier, le Taureau, les Gémeaux, le Cancer (ou Scarabée), le Lion, la Vierge, la Balance, le Scorpion, Ophiuchus (ou Serpentaire), le Sagittaire, le Capricorne, le Verseau et les Poissons.
Zodiaque et Astronomie
Le zodiaque a été divisé au Ve siècle av. J.-C. en douze parties égales (une pour chaque mois de l'année) auxquelles on a donné le nom de la constellation la plus proche (constellation qui pouvait exister bien avant la création du Zodiaque) :
le Bélier, premier signe du Zodiaque, est le secteur où le Soleil entre à l'équinoxe de printemps, le 21 mars, qui était la période de la nouvelle année dans les calendriers antiques ;
le Taureau ;
les Gémeaux ;
le Cancer est le secteur où le Soleil entre au solstice d'été, le 21 juin, date à laquelle il culmine au zénith du tropique du Cancer ;
le Lion ;
la Vierge ;
la Balance accueille le Soleil à partir de l'équinoxe d'automne, le 21 septembre ;
le Scorpion ;
le Sagittaire ;
le Capricorne est le secteur où le Soleil entre au solstice d'hiver, le 22 décembre, date à laquelle il culmine au zénith du tropique du Capricorne ;
le Verseau ;
les Poissons, qui achèvent le cycle.
Ces "signes" sont des secteurs réguliers de 30°, conventionnellement décomptés à partir du point vernal. Ils n'ont dès l'origine qu'un rapport lointain avec les constellations du même nom, dont les limites et positions sont évidemment irrégulières. De plus, ce rapport s'est constamment distendu au fil du temps, du fait de la précession des équinoxes. Ces signes du zodiaque ne doivent donc pas être confondus avec les constellations du même nom.
Pendant plus de deux millénaires, les astronomes (et les astrologues) ont ainsi repéré le mouvement des corps célestes non pas en "degrés" comme de nos jours, mais en "signe plus degrés". Ces deux méthodes sont bien entendu équivalentes : une position planétaire à 17° du Lion (le cinquième signe) est à (4x30)+17 = 137° du point vernal. Cette notation n'a été abandonnée par les astronomes qu'à la seconde moitié du XIXe siècle.
Zodiaque et Astrologie
Les signes du zodiaque sont toujours utilisés dans l'astrologie comme repères spatio-temporels permettant d'établir les correspondances sur lesquelles repose cette pratique. Elle utilise pour cela la position de divers objets dans le zodiaque. Entre autres : les planètes, le Soleil, la Lune, et sur le plan local : l'horizon (l'ascendant étant le point du zodiaque coupé par l'horizon est) et le méridien (le milieu du ciel correspondant au point du zodiaque coupé par le zénith).
Cependant, il ne faut pas confondre les constellations (assemblage analogique d'étoiles) et les signes, portions de 30° de l'écliptique en partant du point vernal. La forme d'astrologie la plus courante en Occident n'utilise que très secondairement les constellations ; elle utilise leurs noms pour désigner douze régions de largeur égale, qui sont les signes. Pour l'astrologie classique, on ne naît pas sous une "constellation", mais sous un "signe".
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
