วันจันทร์ที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

ว่ากันว่ามนุษย์ทั้งโลก 98% ไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้

เป็นโจทย์ปัญหาของ อัลเบิร์ท ไอสไตน์ นักวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ของโลกเรา...และว่ากันว่ามนุษย์ทั้งโลก 98% ไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ แหม...แบบนี้มันท้าทายว่าเราจะเป็น 2 เปอร์เซนตืที่ตอบได้หรือเปล่า...มาลองทำดีกว่า

เรื่องมีอยู่ว่ามีบ้านอยู่ 5 หลัง ในแต่ละหลังมีสีต่างกัน แต่ละบ้านมีคนอยู่ 1 คน ต่างกัน 5 ชนชาติ ทุกคนจะดื่มน้ำที่แตกต่างกัน สูบบุหรี่ยี่ห้อแตกต่างกัน และเลี้ยงสัตว์ต่างชนิดกัน ดังนี้

1. คนที่เป็นชาวอังกฤษอยู่บ้านสีแดง

2. คนที่เป็นชาวสวีเดนเลี้ยงหมา

3. คนที่เป็นชาวเดนมาร์กดื่มชา

4. บ้านสีเขียวอยู่ทางซ้ายของบ้านสีขาว

5. เจ้าของบ้านสีเขียวดื่มกาแฟ

6. คนที่สูบบุหรี่ยี่ห้อ Camel เป็นคนเลี้ยงนก

7. เจ้าของบ้านสีเหลืองสูบบุหรี่ยี่ห้อ Dunhill

8. คนที่อยู่บ้านหลังกลางดื่มนม

9. คนที่เป็นชาวนอร์เวย์อยู่บ้านหลังแรก

10. คนที่สูบบุหรี่ยี่ห้อ Marlboro อยู่ติดกับคนเลี้ยงแมว

11. คนที่เลี้ยงหนูแฮมเตอร์อยู่ติดกับของที่สูบบุหรี่ยี่ห้อ Dunhill

12. คนที่สูบบุหรี่ยี่ห้อ Kent ดื่มเบียร์

13. คนที่เป็นชาวเยอรมัน สูบบุหรี่ยี่ห้อ Vogue

14. คนที่เป็นชาวนอร์เวย์อยู่ติดกับบ้านสีฟ้า

15. คนที่สูบบุหรี่ยี่ห้อ Marlboro เป็นเพื่อนกับคนดื่มน้ำส้ม

คำถาม....... ใครเป็นคนเลี้ยงปลา?????

วันอาทิตย์ที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

La Joconde


La Joconde (ou « Portrait de Mona Lisa ») est un tableau de Léonard de Vinci, réalisé entre 1503 et 1507. Huile sur panneau de bois de peuplier de 77 x 53 cm, il est exposé au Musée du Louvre à Paris. La Joconde est l'un des rares tableaux attribués de façon certaine à Léonard.
La Joconde est devenue un tableau mythique car à toutes les époques les artistes l'ont prise comme référence. Elle constitue en effet l'aboutissement des recherches du XVe siècle sur la représentation du portrait. À l'époque romantique, les artistes ont été fascinés par l'énigme de la Joconde et ont contribué à développer le mythe qui l'entoure, en faisant de nos jours l'une des œuvres d'art les plus célèbres du monde.

Historique
Léonard de Vinci commence le portrait à Florence en 1502, et d'aprés Vasari l'acheve au bout de quatre années. La Joconde ne quitta jamais Léonard de son vivant. Il l'emporta probablement à AmboiseFrançois Ier le fit venir. Ce dernier en fit l'acquisition - à Léonard lui-même ou à ses héritiers après sa mort - et l'installa à Fontainebleau.
Le portrait quitte le château pour le Louvre alors résidence royale , et est ensuite accroché au château de Versailles. Louis XIV en fit l'un des tableaux les plus en vue à Versailles, et l'exposait dans le Cabinet du Roi jusqu'en 1650.
Il regagne le Louvre devenu musée en 1798, mais est à nouveau déplacé sur ordre du premier consul Bonaparte qui le fait accrocher au palais des Tuileries en 1800 dans les appartements de Joséphine, puis le rendit au Louvre en 1804 .
Le tableau fut volé le 21 août 1911. On soupçonna le poète Guillaume Apollinaire et le peintre Pablo Picasso d'être les auteurs de ce vol, revendiqué par ailleurs par l'écrivain italien Gabriele d'Annunzio. La Société des Amis du Louvre offrit une récompense de vingt-cinq mille francs, un anonyme proposa de doubler cette somme. La revue L'Illustration promit cinquante mille francs pour qui rapporterait le tableau dans les locaux du journal. Le voleur était l'italien Vincenzo Perugia, un vitrier qui avait participé aux travaux de mise sous verre des tableaux les plus importants du musée. Il conserva le tableau pendant deux ans dans sa chambre à Paris, puis de retour en Italie il proposa de le revendre le 10 décembre 1913 à un antiquaire florentin qui donna l'alerte.[1]
Pendant la Seconde Guerre mondiale, le tableau fut mis en sécurité au château d'Amboise, puis à l'abbaye de Loc-Dieu, et enfin au Musée Ingres de Montauban. Pendant un temps, il fut entreposé sous le lit même du conservateur du musée du Louvre en exil dans le château de Montal en Quercy (Lot).
En janvier 1963, le ministre de la culture André Malraux expédie la Joconde aux États-Unis où elle est reçue par le président Kennedy. Elle est exposée à la National Gallery de Washington DC puis au Metropolitan Museum of Art de New York. Elle est admirée par 1,7 millions de visiteurs au total[2]. Elle fait aussi deux autres voyages en Russie et au Japon en 1974.
Depuis mars 2005, la Joconde bénéficie au Musée du Louvre d'une salle rénovée et spécialement aménagée pour la recevoir, la salle des États, dans laquelle elle fait face au non moins célèbre tableau de Véronèse, les Noces de Cana.
Description
La Joconde est le portrait d'une jeune femme, sur fond d'un paysage montagneux aux horizons lointains et brumeux. Le flou du tableau est caractéristique de la technique du sfumato. Le sfumato, de l'italien enfumé, est un effet vaporeux, obtenu par la superposition de plusieurs couches de peinture extrêmement délicates qui donne au tableau des contours imprécis. Cette technique a été employée en particulier au niveau des yeux dans la mise en ombrage.
La femme porte sur la tête un voile noir transparent et une robe. On remarque que totalement épilée, conformément à la mode de l'époque, elle ne présente ni cils, ni sourcils. Elle est assise sur un fauteuil dont on aperçoit le dossier à droite du tableau. Ses mains sont croisées, posées sur un bras du fauteuil. Elle se trouve probablement dans une loggia : on peut voir un parapet juste derrière elle au premier tiers du tableau, ainsi que l'amorce de la base renflée d'une colonne sur la gauche. À l'arrière plan se trouve un paysage montagneux dans lequel se détache un chemin sinueux et une rivière qu'enjambe un pont de pierre.
La source de lumière provient essentiellement de la gauche du tableau.
++++++++++++++++
réaliser [vt.]ทำให้สัมฤทธิ์ผล,เปลี่ยนเป็นเงิน
[vr.]เป็นจริงขึ้น
panneau [n.m.] อานม้าชนิดหนึ่ง,เครื่องดักสัตว์,หลุมพราง
énigme [n.f.]ปริศนา,ปัญหา,ปัญหาที่ขบได้ยาก
soupçonner [vt.] ระแวงสงสัย,เดา,ทาย,นึก
rapporter [vt.]เอากลับคืนมา,เอาเข้ามา,ยังให้เกิดประโยชน์
paysage [n.m.]ทัศนภาพ,ภาพทุ่งนา,ภาพภูมิประเทศ

Dans l'hexagone

Sur le bitume, la plage. Nouvelle édition de Paris Plages, du 20 juillet au 19 août. Et pour ce 6e rendez-vous balnéaire, le pluriel est décidément de mise avec le lancement d'un 3e site, autour du bassin de la Villette soit 800m de quais au bord de l'eau supplémentaires. Paris Plages pour bronzer intelligent avec, au programme, toute une série d'activités culturelles dont des concerts-découvertes dédiés aux jeunes talents francophones et étrangers.
Si le festival de théâtre d'Avignon n'est déjà plus qu'un souvenir, les 38e rencontres d' Arles, elles se poursuivent. Elles ont débuté le 3 juillet dernier. Des rencontres, entre autres, dédiées à l'Inde. Sur 50 expositions, 11 sont consacrées à ce grand pays émergent. A découvrir jusqu'à la mi-septembre.
Paris aussi fête la photographie avec au musée du Jeu de Paume, une exposition consacrée à Pierre & Gilles, ou la recherche d'un monde parfait. Le musée Maillol, lui, offre ses cimaises à Weegee, photographe du New York des bas-fonds et du crime entre 1935 et 1945. Une série noire à lui tout seul. La première grande exposition parisienne qui retrace le parcours de celui qui influença cinéastes et artistes du Pop'Art à commencer par Andy Warhol. Enfin la MEP, la Maison européenne de la photo, expose Bruce Davidson qui a promené son appareil dans les jardins de Paris. L'Américain signe une promenade en noir et blanc qui n'a rien à envier aux clichés de ses illustres aînés, les Willy Ronis, Henri Cartier-Bresson et autres Robert Doisneau.
Pour ceux qui aiment le voyage sans se déplacer, escale obligée au musée Guimet qui propose De l’Inde au Japon, 10 ans d’acquisitions (1996-2006), l’intitulé d’une exposition qui se présente comme un parcours organisé au sein de la collection permanente du musée Guimet.
Asie toujours, via cette fois le musée Rodin à Paris qui propose, lui, d’explorer le rêve japonais du sculpteur français. Dessins, sculptures, photographies, objets d’art, Auguste Rodin avait lui aussi succombé, à la fin des années 1880, à la folie du japonisme. A voir jusqu’au 9 septembre.
Au Louvre, les dessins occupent le haut de l'affiche. Siècle d'Or, siècle des lumières, l'intitulé de l'exposition consacrée aux dessins espagnols. Le musée présente jusqu'au 15 octobre une sélection de 60 dessins de l'école espagnole des XVIIe et XVIIIe siècles. Des dessins exceptionnels de Murillo, Ribera ou encore Goya. Autre invité d'honneur, Camille Corot (1796-1875). Le musée propose une sélection d'oeuvres comprenant 14 albums de croquis pris sur le vif, de notes et de réflexions de l'artiste ainsi qu'une soixantaine de dessins. L'occasion de (re)découvrir l'importance, pour le peintre parisien, du dessin, l'essence même de l'activité créatrice. Le poète Paul Valéry parlait d'ailleurs de lui comme du génie du noir et blanc. L'oeuvre graphique de Camille Corot est à voir jusqu'au 27 août.
Etape dans le Doubs au musée départemental Gustave Courbet qui propose une rétrospective consacrée au maître d’Ornans. 134 de ses toiles y sont présentées pour célébrer L’Apologie de la nature, titre de cette dernière exposition avant la fermeture du musée pour rénovation. Jusqu’au 21 octobre.
Enfin, au musée des Beaux-Arts de Quimper, en Bretagne, Yves Tanguy, l'univers surréaliste. Hommage à l'enfant du pays et surtout belle occasion de découvrir un artiste davantage apprécié à l'étranger qu'en France. Né en 1900, Yves Tanguy s'était d'ailleurs installé aux Etats-Unis en 1939 où il résida jusqu'à sa mort survenue en 1955. Une cinquantaine d'oeuvres sont présentées jusqu'au 30 septembre.

++++++++++
hexagone [a.] ที่มีหกเหลี่ยม
[n.m.] รูปหกเหลี่ยม
bitume [n.m.]น้ำมันดิน,ยางอัสฟัลต์,ชันสำหรับยาเรือ
consacré [a.]ที่อุทิศแล้ว,ศักดิ์สิทธิ์,เป็นหลักฐานอันเก่าแกจนได้รับความนับถือ
exposition [n.f.]การแสดงศิลปหัตถกรรม,การเปิดเผย

วันอังคารที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

คำพูด 3 คำที่ผู้ชายกลัวที่สุด


1. อ ะ ไ ร ก็ ไ ด้ - W h a t e v e r
Men: What to have for dinner?
ช : เราจะกินอะไรกันดีอ่ะจ๊ะ
Women: Whatever
ญ : อะไรก็ได้จ้า
Men: Why not we have steamboat?
ช : ทำไมเราไม่กินสตีมโบทกันล่ะ
Women: Don't want la, eat steamboat later got pimples in my face
ญ : ไม่อ่ะค่ะ กินแล้วสิวขึ้นนะตัวเอง
Men: Alright, why not we have Si Chuan cuisine
ช : ก็ได้ งั้นกินอาหารเสฉวนกันม้า
Women: Yesterday ate Si Chuan, today eat again?...
ญ : เมื่อวานก็กิน วันนี้จากินอีกเหยอ
Men: Hmm..... I suggest we have seafood...
ช : งั้นเค้าแนะนำว่ากินซีฟูดดีกว่ามะ
Women: Seafood no good la, later I got diarrhea
ญ : อาหารทะเลไม่ดีมั้ง กินแล้วท้องเสียอ่ะ
Men: Then what you suggest?
ช : งั้นตัวเองจะกินไรล่ะ
Women : Whatever
ญ : อะไรก็ได้จ้ะ ^^

2. ไ ด้ ทั้ ง นั้ น - A n y t h i n g
Men: So what should we do now?
ช : เอ เราจะทำอะไรกันดีน้า
Women: Anything
ญ : อะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ
Men: How about watching movie? Long time we didn't watch movie
ช : ดูหนังกันมั้ย ไม่ได้ดูนานแล้วนะ
Women: Watching movie no good la, waste time only
ญ : ดูหนังไม่ดีหรอก ดูไปก็เสียเวลาเปล่าๆ
Men: How about we play bowling, do some exercises?
ช : งั้นโยนโบว์กันดีกว่า ออกกำลังกาย
Women: Exercise in such hot day? You not feel tire meh?
ญ : ออกกำลังตอนร้อนๆ เนี่ยนะ ไม่เหนี่อยบ้างไง
Men: Then find a cafe and have drink
ช : ถ้างั้นก็หากาแฟกินนะ
Women: Drink coffee will affect my sleep
ญ : กินกาแฟเดี๋ยวก็นอนไม่หลับหรอกตัวเอง
Men: Then what you suggest?
ช : งั้นเราทำไรกันดีล่ะ
Women: Anything
ญ : อะไรก็ได้ทั้งนั้นค่าาาาา ^^

3. ต า ม ใ จ เ ธ อ เ ธ อ เ ลื อ ก - Y o u d e c I d e
Men: Then we just go home lo
ช : งั้นเรากลับบ้านละกันนะ
Women: You decide...
ญ : ตามใจสิจ๊ะ
Men: Let take bus, I will accompany you...
ช : ขึ้นรถเมล์ละกันนะ เด๋วเค้านั่งด้วย
Women: Bus is dirty and crowded. Don't want la
ญ : รถเมล์สกปรก แถมคนก็แน่นด้วยอ่ะ ไม่อยากขึ้นเลย
Men: Ok we will take Taxi
ช : โอเค นั่ง taxi ก็แล้วกัน
Women: Not worth it la... for such a short distance...
ญ : ไม่คุ้มเลยเนี่ย ใกล้แค่นี้เอง
Men: Alright, then we walk lo. Take a slow walk
ช : ได้ๆ งั้นเดินไป
Women: What to walk with empty stomach woh?
ญ : รัยกัน . . . จะเดินตอนหิวๆ งี้เลยหรอ
Men: Then what you suggest?
ช : ฮ่วย.. แล้วจะเอาไงละ ว่ามา
Women: You decide
ญ : ตามใจเทอดิ
Men: Let's have dinner first
ช : แดกข้าวก่อนละกันวะ
Women: Whatever
ญ : อะไรก็ได้
Men: Eat what?
ช : เอ้า... จะกินไร
Women: Anyting
ญ : ได้ทั้งนั้นแหละ
Men: (Look around... no one here, gonna kill her....)
ช : (มองไปรอบ ๆ .... ไม่เห็นใคร... กรูจะฆ่ามรึง!!!!)

เปิดโปง วิตามินซีไม่ป้องกันหวัด

+


นักวิทยาศาสตร์เปิดโปงข้อเท็จจริงให้ ได้รู้กันทั่วว่า การกินวิตามินซีทุกวัน เพื่อป้องกันโรคหวัดนั้น เสียทั้งเงินและเวลาเปล่า แทบจะไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยเหมือนกับการกินน้ำส้มคั้นเช่นกัน
นอกเสียจากว่าเป็นพวกนักวิ่งมาราธอน นักสกีและผู้ที่ต้องเผชิญกับอากาศหนาวเย็น หรือความสมบุกสมบัน ในช่วงเวลาสั้นๆเท่านั้น ที่อาจจะพอได้ประโยชน์อยู่บ้าง
คณะนักวิทยาศาสตร์ได้เปิดโปงข้อเท็จจริง หลังจากที่ได้ตรวจวิเคราะห์รายงานการศึกษาในเรื่องนี้ 30 กว่าเรื่อง เกี่ยวพันกับคนไข้จำนวนไม่ต่ำกว่า 11,000 ราย ที่ได้ทำกันมาตลอดระยะเวลาไม่ต่ำกว่า 60 ปีทั้งหมดมานี้ พวกเขาสรุปว่า“การที่จะกินวิตามินซีกัน ทั้งปี 365 วัน ไม่ได้มีประโยชน์ ช่วยป้องกันโรคหวัดเลย คนที่กินไม่ได้มีโอกาสที่จะเป็นหวัดน้อยลงกว่าคนอื่น”
ปกติคนทั่วไปจะมีโอกาสเป็นหวัดกันปีละ 2-3 ครั้ง นักเคมีไลนัส ปอลิ่ง ผู้เคยได้รับรางวัลโนเบล เป็นผู้เสนอความเห็นแนะนำให้คนกินวิตามินซีเม็ดขนาด 1,000 มิลลิกรัม ประจำวันขึ้น เมื่อประมาณ 20-30 ปีมาแล้ว แต่มีนักโภชนาการบางคนค้านว่า คนที่กินผักผลไม้อยู่เป็นประจำก็จะได้รับมันอยู่แล้ว และเมื่อกินมากไปร่างกายก็ไม่อาจจะเก็บเอาไว้ได้ ต้องขับทิ้งไป

วันจันทร์ที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

ขนม คนรักกัน

ขนมของ "คนรัก กัน" ทิ หรือพ่อกะทิ ชายหนุ่มโผงผางผู้กำพร้าพ่อแม่ อยู่ตัวคน เดียว พูดจริงทำจริง ขยันขันแข็งเอางานเอาการ เสร็จจากงานนาก็มารับจ้างขี่ควาย ส่งคนเข้าซอย ทุกคนในหมู่บ้านล้วนรักและเอ็นดูทิ ยกเว้นผู้ใหญ่ปลั่ง เพราะ ผู้ใหญ่ปลั่งมีลูกสาวสวย ที่ดันมาหลงรักทิด้วยเช่นกัน
แม่แป้ง ลูกสาวคนเดียวของผู้ใหญ่ปลั่งสาวสวยประจำหมู่บ้าน นางเจอกับทิในวันลอยกระทง ทั้งคู่ขี่ควายสัญญากันต่อหน้าพระจันทร์ ไม่ว่าข้างหน้าจะมีอุปสรรคขวางกั้น เพียงใด ทั้งคู่ก็จะขอเอาความรักแท้ที่จริงใจฝ่าฟันข้ามไป แล้วทิก็รวบรวม เงินทองเท่าที่เก็บสะสมมาได้ ไปบ้านผู้ใหญ่ปลั่งเพื่อสู่ขอแม่แป้ง ซึ่งผู้ใหญ่ ก็ต้อนรับมันอย่างดี ด้วยชายฉกรรจ์ 6 นาย พร้อมอาวุธครบมือ ทิไม่ว่ากระไร ได้แต่พาร่างอันสะบักสะบอมกลับไปบ้านนอนหยอดน้ำข้าวต้มหลายวัน ด้วยใจยังตั้ง มั่นว่า วันหน้าจะมาขอใหม่ ขอไปจนกว่าผู้ใหญ่จะใจอ่อน ในที่สุดผู้ใหญ่ ปลั่งก็ปิดหนทางความรักของทิด้วยการคลุมถุงจัดงานแต่งงานให้ลูกสาว กับปลัด หนุ่มจากบางกอก ทิรู้ข่าวจึงรีบวิ่งทุรนทุรายหมายจะมาทำลายพิธี ซึ่ง ผู้ใหญ่ปลั่งก็รู้ดีว่าทิต้องกระทำแบบนี้ จึงขุดหลุมพรางดักรอเอา ไว้ แม่แป้งแอบได้ยินแผนร้าย ก็แอบหนีหมายจะมาห้ามคนรักไม่ให้หลงกล เหตุการณ์ต่อไปนี้ไม่มีบันทึกเป็นลายลักษณ์ ได้แต่ปะติดปะต่อมาจากคำบอกเล่าของ ชาวบ้านแบบปากต่อปากว่า .. คืนนั้นเป็นคืนเดือนแรม แม่แป้งแอบวิ่งฝ่า ความมืดออกมาดักหน้าทิ ทิเห็นแม่แป้งวิ่งมาก็ดีใจ รีบวิ่งไปหา แม่แป้ง เห็นทิรีบวิ่งมาก็รีบวิ่งเข้าไปหาให้เร็วยิ่งขึ้นไปอีก ฉับพลัน... ร่างแม่แป้งก็ร่วงหล่นลงไปในหลุมพรางของผู้ใหญ่ปลั่งต่อหน้าต่อตาทิทันที อารามตกใจ ทิรีบกระโดดตามลงไปเพื่อช่วยเหลือ อารามดีใจ สมุนชายฉกรรจ์ 6 นาย ของผู้ใหญ่ปลั่งรีบเข้ามาโกยดินฝังกลบ เพราะคิดว่าก้นหลุมมีเพียงทิผู้เดียว ที่อยู่ในนั้น รุ่งเช้า ผู้ใหญ่ปลั่งเดินยิ้มมาขุดหลุมเพื่อดูผล ภาพ เบื้องล่างพบทิตระกองกอดทับร่างแม่แป้งลูกสาวของตน นอนตายคู่กันอย่างมีความ สุข เมื่อยิ้มถูกเปลี่ยนไปเป็นน้ำตา ผู้ใหญ่ปลั่งสั่งลูกสมุนสร้างเจดีย์คลุม ครอบปิดหลุมนั้นไว้ เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจคนทั่วไปว่า อย่าคิดทำร้ายหรือทำลาย ความรักของใครอีกเลย สถานที่ตั้งเจดีย์นั้นไม่มีใครรู้แน่นอน จะมีก็แต่เพียง อนุสรณ์แห่งความรักที่กระทำสืบทอดกันมาจนเป็นประเพณี ทุกแรมหกค่ำเดือน หก ชาวบ้านที่ศัรทธาในความรักของทิกับแม่แป้งจะตื่นตั้งแต่มืด เข้าครัวเพื่อ ทำขนมที่หอมหวาน ปรุงจากแป้งและกะทิ บรรจงแคะจากพิมพ์ แล้วนำมาวางคว่ำหน้าซ้อน กัน เป็นสัญลักษณ์ว่า จะได้อยู่ร่วมกันตลอดไป ขนมนี้เรียกขานกันในนาม ขนมแห่งความรัก (ขนมของ "คนรักกัน" ) หรือเรียกย่อๆ ว่า " ขนม ค.ร.ก. "

วันพฤหัสบดีที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

Notre Dame de Paris

Notre-Dame de Paris, pour les Parisiens Notre-Dame (48° 51’ 11’’ N, 2° 21’ 0’’ E), est la cathédrale de l'archidiocèse catholique de Paris.
Notre-Dame de Paris n'est pas la plus grande des cathédrales françaises, mais elle est indiscutablement une des plus remarquables qu'ait produites l'architecture gothique en France et fut lors de son achèvement la plus grande cathédrale de la chrétienté. Ce chef-d’œuvre, l’un des symboles les plus connus de la capitale française, est situé à l’extrémité de l’île de la Cité, centre historique de la ville, tout près des berges de la Seine. Sa façade occidentale domine le parvis Notre-Dame - place Jean-Paul II. Une plaque de bronze incrustée dans le sol sert de point zéro de toutes les distances des routes à partir de Paris.
La construction s’étant étendue sur de nombreuses décennies, le style n’est pas d’une uniformité totale ; elle possède ainsi des caractères du gothique primitif (voûtes sexpartites de la nef) et du gothique rayonnant : on remarque particulièrement l’audace des arcs-boutants du chœur. Sa façade occidentale est un chef-d’œuvre d'équilibre architectural.
Après la tourmente révolutionnaire, la cathédrale a subi une restauration importante et parfois controversée par le grand architecte Viollet-le-Duc, qui y a incorporé des éléments et des motifs que le monument légué par le Moyen Âge n'avait jamais possédés.
La première cathédrale de Paris date de la deuxième moitié du IVe siècle. Elle se trouvait à l'ouest de l'édifice actuel ; sa façade mesurait 36 mètres et sa longueur était de 70 mètres. Des rangées de colonnes de marbre séparaient cinq nefs. L'édifice était orné de mosaïques. La présence d'un baptistère est attestée avant 451.
La construction, commencée sous le règne de Louis VII par l'évêque Maurice de Sully, a duré de 1163 à 1345. À cette époque, Paris n'était qu'un évêché, suffragant de l'archevêque de Sens.
C'est ici que Napoléon Ier se sacra empereur des Français, en présence du pape Pie VII, le 2 décembre 1804.
Elle fut restaurée (et quelque peu remaniée, par exemple la rose sud est pivotée de quinze degrés afin de la faire reposer sur un axe vertical) au XIXe siècle par Viollet-le-Duc,
Juste au niveau surplombant les trois portails, on observe la galerie des Rois de Juda (et non pas des rois de France). Ces reconstitutions sont l'œuvre de Viollet-le-Duc (il s’y est d’ailleurs lui-même représenté) et les fragments originaux peuvent être observés au musée du Moyen Âge à l’hôtel de Cluny à Paris.
Sa rosace du bras sud du transept, une des plus grandes d’Europe, mesure 12 mètres de diamètre.
Notre-Dame de Paris est, avec plus de 12 millions de visiteurs par an (2005), le monument de France et peut-être d’Europe le plus visité devant la tour Eiffel. La cathédrale est connue dans le monde entier depuis plus de cinq siècles. C’est aussi le lieu de la capitale visité en tout premier lieu et en masse par les Chinois de passage à Paris.

Histoire

Notre-Dame bien avant son achèvement est le lieu de moult événements religieux et politiques de l’histoire de France :
- Saint Louis (IX) y dépose la couronne d’épines du Christ en 1239, en attendant l’achèvement de la construction de la Sainte Chapelle. - Philippe le Bel y ouvre les premiers Etats généraux du Royaume de France en 1302, - Couronnement du jeune Roi Henri VI d’Angleterre en 1430, - Ouverture du procès de réhabilitation de Jeanne d’Arc en 1456, - Mariage de Marguerite de Valois, et de Henri de Navarre, futur Henri IV en 1572, - Bossuet y prononce l’oraison funèbre du grand Condé en 1687, - Napoléon Bonaparte s’y sacre (tout seul) empereur des Français, en présence du pape Pie VII le 2 décembre 1804, - Baptême du Roi de Rome en juin 1811. - Mariage de Napoléon III le 30 janvier 1853, - Baptême du Prince Impérial en 1856, - Messe de Te Deum, en action de grâce à Dieu, pour la fin de la deuxième guerre mondiale, le 9 mai 1945. - Funérailles nationales de : Maurice Barrès (1923), maréchal Foch (1929), maréchal Joffre (1931), président Raymond Poincaré (1934), maréchal Leclerc de Hautecloque (1947), Maréchal de Lattre de Tassigny (01/1952), Paul Claudel (02/1955), maréchal Juin (1967), général Charles de Gaulle (le 12/11/1970), abbé Pierre, né Henri Grouès, (hommage national le 26/01/07).

วันอังคารที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

Doraemon


Doraemon (ドラえもん) est un manga de Fujiko Fujio (藤子F不二雄). Publié au Japon depuis 1970, il a été adapté à plusieurs reprises en anime.


Bref résumé de l'histoire

Doraemon est un robot en forme de gros chat bleu sans oreilles venu du futur pour aider Nobita Nobi (野比のび太, nobi nobita), un petit garçon japonais timoré, et l'empêcher d'accumuler par incompétence tellement de dettes que ses descendants doivent encore payer plusieurs générations plus tard. Les histoires ont toutes lieu au Japon, de nos jours. L'auteur y dépeint implicitement, avec brio, une fresque de tous les complexes des pré-adolescents (premiers amours, timidité, travail scolaire pénible, relations d'amitié fragiles...).
Doraemon possède une poche à quatre dimensions, de laquelle il sort d'innombrables gadgets pour aider Nobita à se défendre, arranger ses problèmes, rendre jaloux d'autres enfants, … Cependant, bien souvent, la situation dégénère quand Nobita essaye de jouer l'apprenti sorcier avec les gadgets de Doraemon.


Personnages.

- Nobita Nobi, le héros.

- Doraemon, le chat-robot.

- Shizuka, une douce et jolie fille dont Nobita est amoureux.

- Gian, un gros garçon brutal qui aime tourmenter Nobita.

- Suneo, un petit garçon prétentieux qui aime embêter Nobita.
- Jaiko, la petite sœur de Gian qui veut devenir mangaka.
- Sewashi, le descendant de Nobita venu du futur.


Anime.

Ce manga a été adapté en anime plusieurs fois :

- une première tentative avec peu de succès a eu lieu dans les années 1970.
- depuis 1979, la compagnie Asahi produit une série d'animé qui eut beaucoup de succès (1 787 épisodes[1]).
à partir de 1980, un film d'animation Doraemon sort par an. En contraste avec le manga ancré dans la vie quotidienne, Nobita et ses amis visitent d'autres mondes, explorent la galaxie, retournent au temps des dinosaures, …
- depuis le 15 avril 2005, une nouvelle version de Doraemon est diffusée sur TV Asahi les voix de tous les personnages présents (Nobita, Doraemon, Gian, Suneo...) changent ainsi que le graphisme.

Conciergerie

La Conciergerie est l'ancien Palais de la Cité qui fut la résidence et le siège du pouvoir des rois de France, du Xe au XIVe siècle. De nos jours, l'édifice longe le quai de l'Horloge, sur l'Île de la Cité, dans le Ier arrondissement de Paris. Il fut converti en prison d'État en 1392, après l'abandon du palais par Charles V et ses successeurs.
La prison occupait le rez-de-chaussée du bâtiment bordant le quai de l'Horloge et les deux tours ; l'étage supérieur était réservé au Parlement. La prison de la Conciergerie était considérée pendant la Terreur comme l'antichambre de la mort. Peu en sortaient libres. La reine Marie-Antoinette y fut emprisonnée en 1793.


La Conciergerie. De gauche à droite : la tour de l'Horloge,
la tour de César, la tour d'Argent et la tour Bonbec.
Origine du mot Conciergerie .
La Conciergerie désigne d'abord le logement du concierge, puis par extension la prison dans laquelle il maintenait ses prisonniers. Le concierge était chargé des clefs du palais royal et des chandelles (cierges) d'éclairage.
La Conciergerie sous la Révolution .
Ce fut sous la Révolution que la Conciergerie vécut ses heures les plus tragiques. Depuis cette époque, l'édifice est devenu le véritable symbole de la Terreur.
Le 6 avril 1793, le Tribunal révolutionnaire s'était installé au premier étage, dans l'ancienne grand-chambre du parlement de Paris. L'accusateur public, Fouquier-Tinville, avait aménagé ses bureaux au même étage, entre les tours de César et d'Argent. Dès lors, tous les prisonniers qui étaient détenus dans les différentes prisons de Paris, ainsi que dans certaines prisons de province, et qui devaient comparaître devant le tribunal, furent progressivement transférés à la Conciergerie. Leur nombre ne cessa d'augmenter, surtout après le vote de la loi des suspects du 17 septembre.
Après la Révolution
Au XIXe siècle, furent détenus à la Conciergerie des prisonniers célèbres tels que : Georges Cadoudal, Michel Ney, le prince Napoléon Bonaparte (futur Napoléon III) et les anarchistes Felice Orsini et Ravachol.
La Conciergerie garde cette fonction carcérale tout au long du XIXe siècle et son appropriation au régime cellulaire est autorisée par arrêté du 15 mai 1855 lors des travaux de réfection des cellules par Louis-Joseph Duc. Le monument perd son statut de prison en 1914, il est classé monument historique, il est ouvert au public. Le nom de Conciergerie désigne alors à la fois une partie du quartier de détention, c'est-à-dire la prison des femmes, et l’ensemble des salles gothiques, à savoir la salle des gens d’armes, la Rue de Paris, la salle des gardes et les cuisines. Ainsi, le nom de Conciergerie désigne des réalités différentes au cours des siècles mais elle a une origine pénitentiaire pratiquement depuis sa création.
Une partie de la Conciergerie nommée Dépôt des étrangers est utilisée à cet effet. Elle sera fermée en 1995.

IN MY ROOM 07-07-07

















วันพฤหัสบดีที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

ฝึกสมองไบรท์ด้วย 9 เทคนิค

ผู้หญิงสมัยนี้อยากสวย ฉลาด และสุขภาพดี ทุกคนจึงพากันดูแลรูปร่างด้วยการออกกำลังกาย เคร่งครัดเรื่องอาหารการกิน แต่ไม่เคยมีใครสนใจว่าจะดูแลสมองอย่างไรให้มีสุขภาพดี ทั้งที่สมองเป็นอวัยวะที่ตัดสินใจทุกเรื่องของชีวิต เราจึงควรเอกเซอร์ไซส์สมองให้ไบรท์ด้วยเทคนิคง่ายๆ ดังต่อไปนี้
1. จิบน้ำบ่อยๆ สมองประกอบด้วยน้ำ 85 เปอร์เซ็นต์ เซลล์สมองก็เหมือนต้นไม้ที่ต้องการน้ำหล่อเลี้ยง ถ้าไม่มีน้ำ ต้นไม้ก็เหี่ยว ถ้าไม่อยากให้เซลล์สมองเหี่ยว ซึ่งส่งผลให้การส่งข้อมูลช้า กลายเป็นคนคิดช้าหรือคิดไม่ค่อยออก แต่ละวันจึงควรดื่มน้ำบ่อยๆ
2. กินไขมันดี คนไม่ค่อยรู้ว่าสมองคือก้อนไขมัน ซึ่งจำเป็นต้องมีไขมันดีไปทดแทนส่วนที่สึกหรอ แนะนำให้กินไขมันดีระหว่างวัน จำพวกน้ำมันปลา สารสกัดใบแปะก๊วย ปลาที่มีไขมันดีอย่างปลาแซลมอน นมถั่วเหลือง วิตามินรวม น้ำมันพริมโรสเป็นน้ำมันดีที่ทำให้เซลล์ชุ่มน้ำ ส่วนวิตามินซีกินแล้วสดชื่น
3. นั่งสมาธิวันละ 12 นาที หลังจากตื่นนอนแล้ว ให้ตั้งสติและนั่งสมาธิทุกเช้า วันละ 12 นาที เพื่อให้สมองเข้าสู่ช่วงที่มีคลื่น Theta ซึ่งเป็นคลื่นที่ผ่อนคลายสุดๆ ทำให้สมองมี Mental Imagery สามารถจินตนาการเห็นภาพและมีความคิดสร้างสรรค์ (ถ้าทำไม่ได้ตอนเช้า ให้หัดทำก่อนนอนทุกวัน)
4. ใส่ความตั้งใจ การตั้งใจในสิ่งใดก็ตาม เหมือนการโปรแกรมสมองว่านี่คือสิ่งที่ต้องเกิด ระหว่างวันสมองจะปรับพฤติกรรมเราให้ไปสู่เป้าหมายนั้น ทำให้ประสบความสำเร็จในสิ่งต่างๆ เพราะสมองไม่แยกระหว่างสิ่งที่ทำจริงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งสองอย่างจึงเป็นเสมือนสิ่งเดียวกัน
5. หัวเราะและยิ้มบ่อยๆ ทุกครั้งที่ยิ้มหรือหัวเราะ จะมีสารเอนเดอร์ฟิน ซึ่งเป็นสารแห่งความสุขหลั่งออกมา เท่ากับเป็นการกระตุ้นให้มีความอยากรักและหวังดีต่อคนอื่นไปเรื่อยๆ
6. เรียนรู้สิ่งใหม่ทุกวัน สิ่งใหม่ในที่นี้หมายถึงสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน เช่น กินอาหารร้านใหม่ๆ รู้จักเพื่อนใหม่ อ่านหนังสือเล่มใหม่ คุยกับเพื่อนร่วมงานและเรียนรู้วิธีการทำงานของเขา ฯลฯ เพราะการเรียนรู้สิ่งใหม่ทำให้สมองหลั่งสารเอนเดอร์ฟินและโดปามีน ซึ่งเป็นสารแห่งการเรียนรู้ กระตุ้นให้อยากเรียนรู้และสร้างสรรค์ไปเรื่อยๆ เมื่อมีความสุขก็ทำให้มีความคิดสร้างสรรค์
7. ให้อภัยตัวเองทุกวัน ขณะที่การไม่ให้อภัยตัวเอง โกรธคนอื่น โกรธตัวเอง ทำให้เปลืองพลังงานสมอง การให้อภัยตัวเองเป็นการลดภาระของสมอง
8. เขียนบันทึก Graceful Journal ฝึกเขียนขอบคุณสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นแต่ละวันลงในสมุดบันทึก เช่น ขอบคุณที่มีครอบครัวที่ดี ขอบคุณที่มีสุขภาพดี ขอบคุณที่มีอาชีพที่ทำให้มีความสุข ฯลฯ เพราะการเขียนเรื่องดีๆ ทำให้สมองคิดเชิงบวก พร้อมกับหลั่งสารเคมีที่ดีออกมา ช่วยให้หลับฝันดี ตื่นมาทำสมาธิได้ง่าย มีความคิดสร้างสรรค์
9. ฝึกหายใจลึกๆ สมองใช้ออกซิเจน 20-25 เปอร์เซ็นต์ของออกซิเจนที่เข้าสู่ร่างกาย การฝึกหายใจเข้าลึกๆ จึงเป็นการส่งพลังงานที่ดีไปยังสมอง ควรนั่งหลังตรงเพื่อให้ออกซิเจนเข้าสู่ร่างกายได้มากขึ้น ถ้านั่งทำงานนานๆ อาจหาเวลายืนหรือเดินยืดเส้นยืดสายเพื่อให้ปอดขยายให­่ สามารถหายใจเอาออกซิเจนเข้าปอดได้เพิ่มขึ้นอีก 20 เปอร์เซ็นต์
การมีสมองที่ดีก็เหมือนกับทักษะทุกอย่างในโลกที่เรียนรู้ได้ แต่จะเก่งหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับการฝึกฝน ถ้าเราดูแลและฝึกฝนสมองให้ดี คุณภาพชีวิตก็จะดีตาม

ทริคน้อยๆเกี่ยวกับโทรศัพท์

1. หมายเลขสากลฉุกเฉิน 112 ใช้ได้ทั่วโลก ถ้าเกิดเราหลงไปอยู่ในเขตที่ไม่มีสัญญาณเลย แต่มีเหตุด่วนเหตุร้ายให้ กด 112 แล้วมันจะหาเบอร์ให้เองอัตโนมัติแม้แต่เราล็อคปุ่มก็ยังกดเบอร์นี้ได้..ลองดูสิครับ
2. ใช้ในกรณีที่ลืมกุญแจไว้ในรถ...สำหรับรถที่ใช้ Remote Key ถ้ารถล็อคไปแล้ว แต่เรามีกุญแจสำรองอยู่ที่บ้าน ให้โทรไปหาคนที่อยู่ที่บ้านด้วยมือถือ (เราต้องโทรไปหาเบอร์มือถือของเขาด้วยนะ) เมื่อเขารับแล้วให้เราบอกเขา ให้กดปุ่ม unlock บนกุญแจสำรองในขณะที่เราถือมือถือให้ห่างจากประตูรถประมาณ 1 ฟุต (คนที่อยู่บ้านที่เราวานให้กดต้องเอากุญแจไปจ่อใกล้กับมือถือของเขาในขณะที่กดปุ่ม) ประตูรถก็จะเปิดออกเหมือนเรากดปุ่มรีโมทด้วยตัวเองเลยแหละระยะทางไม่มีปัญหา แม้รถกับบ้านจะอยู่ห่างกันเป็นร้อยๆ กม. ก็ตาม
3. กรณีแบ็ตใกล้จะหมด * 3370# สำหรับมือถือ Nokia ถ้าเกิดถ่านเหลือน้อยเต็มทีจนใกล้ดับแต่เราจำเป็นต้องโทรออกให้กด * 3370# มันจะรีดพลังสำรองที่ซ่อนออกมาแล้วแสดงให้เห็นว่า เพิ่มพลังถ่านให้ขึ้นมาอีก 50% และมันจะชดเชยส่วนสำรองนี้ในการชาร์จแบตครั้งต่อไป
4. ถ้าโทรศัพท์หายต้องการทำให้ใช้ไม่ได้ตลอดไป ในกรณีนี้เราต้องใช้ หมายเลข serial number ประจำเครื่อง ซึ่งมี 15- 17 หน่วย การที่จะทราบหมายเลขนี้ก็ไม่ยากครับ กด * #06# แล้วหมายเลขประจำเครื่องก็จะขึ้นมาให้เห็นทันทีเหมือนเล่นกล จดไว้ครับแล้วเก็บไว้ให้ดี.... ที่นี้ถ้ามือถือหายหรือตกหล่นให้โทรไปที่ศูนย์แล้วแจ้งหมายเลขให้เขาไปเขาก็จะบล็อคเครื่องของเราให้แล้วทีนี้มือถือที่หายไปจะใช้ไม่ได้อีกเลย ถึงแม้ว่าคนขโมยไปจะเปลี่ยน sim card มันก็จะยัง ใช้ไม่ได้อยู่ดีได้อย่างเดียวคือไว้เขวี้ยงหัวหมาหรือหลังคาคนอื่น (อาจจะหลอกไปขายต่อได้..ถ้าคนซื้อต่อเขาไม่รู้....)

Fête nationale.

La fête nationale commémore un événement historique, politique ou culturel lié à l'histoire de l'État. Dans la majorité des pays, il marque la naissance de la nation : indépendance comme aux États-Unis, émancipation vis-à-vis du souverain comme en France, adoption d'une constitution... Dans quelques autres, il est lié à la personnalité du souverain auquel la nation s'identifie : anniversaire comme aux Pays-Bas ou au Luxembourg, date de la prestation de serment du premier souverain comme en Belgique, etc.
Dans certains territoires comme le
Québec qui n'est qu'une province du Canada, la Saint-Jean Baptiste, fête du saint patron des canadiens français, a été adoptée par le parlement comme fête nationale du Québec, en tant que célébration de la nation québécoise (date : 24 juin).
La plupart des pays ont adopté une telle tradition et soulignent cette fête par des célébrations diverses : défilés militaires, feux d'artifices, allocutions des dirigeants politiques (cas du
14 juillet à Paris), etc.
C'est généralement un
jour férié, chômé et payé. Il fait partie des symboles de la souveraineté nationale.

++++++++++++++++++++
commémorer [vt.] ฉลองเป็นที่ระลึก
événement [n.m.] อุบัติ,เหตุการณ์
émancipation [n.f.] การวิโมกข์,การ(ปล่อย) ช่วยให้เป็นอิสระ
souverain [a] ใหญ่ยิ่ง,อธิปไตย,เอกราช,สูงสุด,ล้ำเลิศ [n] รัฐาธิบดี,ประมุข
adoption [n.f.] การชุบเลี้ยง,การนำมาใช้
prestation [n.f.] การให้ยืม,การสาบานตัว,ส่วยอากร,การจัดหาให้
dirigeant [a.] ที่ให้แนวทาง,ที่เป็นลู่ทาง

วันอังคารที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

เคล็ดลับให้เพื่อนคบเราไปน้าน...นาน

การหาเพื่อนใหม่สักคนง่ายกว่าการเก็บรักษาเพื่อนเก่าเอาไว้ให้คบกับเราไปนานๆ แค่ทำงานด้วยกันก็เป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว บางครั้งเพื่อนใหม่ทำให้เราห่างเหินเพื่อนเก่าโดยไม่ตั้งใจ ทำอย่างไรจึงจะรักษาสายสัมพันธ์อันมีค่าเอาไว้ได้ตราบนานเท่านาน คงต้องมีเคล็ดลับกันหน่อยละ

เพื่อนต้องมาก่อน
เคยมีคนพูดเอาไว้ว่า มิตรภาพเป็นเรื่องยากและท้าทาย มันเหมือนต้นไม้ที่เราต้องหมั่นรดน้ำพรวนดิน ไม่สามารถงอกงามได้ด้วยตัวเอง นี่ไม่ได้หมายความว่า มิตรภาพเป็นงานหนักและไม่น่าสนุกเอาเสียเลย โดยเฉพาะสาวโสดก็ได้เพื่อนนี่ละคลายเหงา เป็นเพื่อนไปทำกิจกรรมต่างๆ เอาไว้เม้าท์ทางโทรศัพท์จนสายแทบไหม้ ถึงแม้งานยุ่งสักแค่ไหน เราควรจัดเวลาเอาไว้เป็นกฎเล็กๆประจำใจว่า อย่างน้อยต้องไปดินเนอร์กับเพื่อนเดือนละครั้ง วิธีนี้ช่วยให้ความสัมพันธ์ต่อติดไม่ขาดหาย หรือถ้าต่างคนต่างมีลูกผัวแล้ว น่าจะลองรวมตัวไปเที่ยวไกลๆกันสักปีละครั้ง

รักเพื่อนอย่างที่เพื่อนเป็น
เพื่อนแต่ละคนย่อมมีจุดเด่นคนละสไตล์แตกต่างกันไป เราควรยอมรับและใช้ประโยชน์จากเพื่อนในแบบที่เขาเป็น ตัวอย่างเช่น ถ้าเพื่อนคนนี้มีอารมณ์ขันเหลือเฟือ ก็ควรมาหาเพื่อนเวลาอยากคลายเครียด หรือถ้ามีเรื่องกลุ้มใจอยากระบายออก ก็ควรไปหาเพื่อนที่รับปรึกษาปัญหาหัวใจ แทนที่จะไปหาเพื่อนชอบฮา เป็นต้น

เป็นผู้ฟังที่ดี
การเป็นผู้ฟังที่ดีเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับมิตรภาพของลูกผู้หญิง ลองคิดดูง่ายๆว่า ถ้าหากคนหนึ่งเอาแต่พูดเจื้อยแจ้วไม่ยอมฟังอีกฝ่ายหนึ่ง หรือเอาแต่พูดๆๆๆๆทั้งคู่ รูปการณ์จะออกมาเละเทะขนาดไหน เคล็ดลับเป็นผู้ฟังที่ดีคือ เวลาที่เพื่อนพูดเรื่องสำคัญ เราควรลบเรื่องทุกอย่างออกจากจิตใจให้หมด ตั้งใจจดจ่อแต่สิ่งที่เพื่อนกำลังจ้อฉอดๆอยู่ตรงหน้า อย่ามัวแต่ครุ่นคิดว่าจะพูดตอบอย่างไร เพราะนั่นเป็นการทำลายสมาธิอย่างร้ายกาจ โปรดจำไว้ว่า การฟังไม่เกี่ยวอะไรกับการให้คำปรึกษา แทนที่จะทำตัวเป็นศิราณีให้คำปรึกษาผิดๆ สู้ทำตัวเป็นกระโถนให้เพื่อนระบายความทุกข์ไม่ดีกว่าหรือ

เปิดเผยความรู้สึกอย่างตรงไปตรงมา
ส่วนใหญ่ผู้หญิงมักไม่ค่อยพูดถึงมิตรภาพและความสัมพันธ์ที่มีต่อกันและกันเท่าไรนัก คนที่เป็นเพื่อนกันไม่ได้หวังว่า อีกฝ่ายจะต้องเป็นคนเลิศเลอเพอร์เฟ็คท์สมบูรณ์แบบทุกอย่าง เราตีคุณค่าความเป็นเพื่อนตามที่มันเป็น ไม่ว่าเราหรือเขาจะเป็นใคร ต่างฝ่ายต่างยอมรับข้อบกพร่องของกันและกัน ในทางกลับกันการแสดงความขัดแย้งหรือความไม่พอใจในปริมาณที่เราและเพื่อนยอมรับได้ จะยิ่งช่วยเสริมส่งให้ความสัมพันธ์แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น

ติดต่อกันไว้เรื่อยๆ
เคล็ดลับอีกประการของการรักษามิตรภาพคือคอยติดต่อกันไว้อย่าให้ขาด เวลาเทศกาลหรือโอกาสพิเศษก็ควรส่งการ์ดอวยพรอย่างสม่ำเสมอ ติดต่อกันทางจดหมาย อีเมล์ หรือเอสเอ็มเอสได้ทั้งนั้น ขอให้ติดต่อกันไว้ก็พอ ไม่ต้องเขียนหรือคุยอะไรมาก แค่ทักทายคำสองคำก็ทำให้ใบหน้าเราประทับอยู่ในความทรงจำของเพื่อนแล้ว

ยอมรับความเปลี่ยนแปลง
มิตรภาพที่สามารถอยู่ได้ยั่งยืนยาวนานนั้นต้องรู้จักรับมือความเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ ตัวอย่างเช่น เพื่อนซี้ย้ายบ้าน แต่งงาน เปลี่ยนงานใหม่ มีลูก หรือเลิกกับแฟน จากการศึกษาพบว่า ในบรรดาการเปลี่ยนแปลงที่บรรยายมาทั้งหมด ความเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวกับเรื่องชู้สาวเป็นกรณีที่ทำให้เพื่อนซี้หงุดหงิดใจเป็นที่สุด วิธีแก้ไขคือจับเข่าพูดกันอย่างเปิดอก คนที่เดือดร้อนจากการเปลี่ยนแปลงที่สุดต้องเป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อน

พร้อมเพื่อเพื่อนเสมอ
ประมาณว่า “I’ll be there for you” นั่นเชียว เพื่อนรักย่อมเตรียมไหล่ไว้ให้เพื่อนซุกซบเช็ดน้ำตายามเพื่อนเดือดร้อนทุกข์ใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยามที่เพื่อนสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักอย่างไม่มีวันกลับ หรือหย่าร้างกับสามี เป็นวิกฤตชีวิตที่ต้องการความเอาใจใส่ดูแลอย่างที่สุด แค่โผล่ไปให้เพื่อนเห็นหน้าโดยไม่ต้องเอ่ยอะไร เท่านี้เพื่อนก็ซึ้งสุดซึ้งแล้วละ

ของขวัญจากใจ
เพื่อนไม่ได้คาดหวังของขวัญชิ้นแพงหรูเริ่ด เราเองก็ไม่ได้หวังจะได้ของราคาแพงหูฉี่จากเพื่อนเช่นกัน เพียงแต่ขอให้เป็นของขวัญที่มาจากหัวใจ มีความหมายอันแสดงถึงความรักและความสนิทสนมระหว่างเพื่อนฝูง ไม่ใช่พอนึกอะไรไม่ออกก็ซื้อกรอบรูป ผ้าเช็ดตัว หรือชุดผ้าปูที่นอนให้ ของขวัญที่มาจากใจจะสื่อถึงความรักและความเข้าใจที่เพื่อนซี้มีให้กันและกัน ไม่ใช่แค่ส่งให้ตามมารยาทเมื่อถึงเทศกาลต่างๆ

จบมิตรภาพโดยไม่ต้องเป็นศัตรูกัน
เมื่อถึงคราวห่างเหินกันและต่างฝ่ายไม่คิดสานสัมพันธ์ให้คงอยู่ยืนยาวต่อไป สิ่งที่ควรทำคือ อยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไรเลย ไม่ต้องติดต่อกัน ไม่ต้องโทรศัพท์ไปหา เท่านี้ความสัมพันธ์ก็จะจืดจางห่างหายไปตามกาลเวลาโดยไม่ต้องบอกเลิกให้เสียน้ำใจกันแม้แต่น้อย ถ้าบังเอิญเจอหน้ากัน ทักทายกันบ้างแก้เก้อเท่านั้นก็พอ ง่ายดีเนอะ

ติดต่อเพื่อนเก่า
สาวบางรายพอออกเหย้าออกเรือนก็หายหน้าไปจากแวดวงเพื่อนฝูง ไม่โผล่มาให้เห็น ครั้นเลิกร้างกับสามีถึงคิดได้ว่า ตัวเองเหลือแต่เพื่อนนี่ละที่ยังรักกันอยู่เหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลง การหวนกลับมาหาเพื่อนเก่าจึงกลายเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตขึ้นมาทันตาเห็น วิธีต่อสู้เพื่อให้ได้เพื่อนคืนมาก็คือ เสนอหน้าไปทุกงานที่เพื่อนไปกัน เช่น งานแต่งงาน งานจบการศึกษา งานเลี้ยงรุ่น งานชุมนุมศิษย์เก่า โอกาสแบบนี้ละที่สามารถเรียกคะแนนคืนจากเพื่อนพ้องได้

เปิดรับเพื่อนใหม่
เพื่อนเก่าก็ดีเพื่อนใหม่เราก็ต้องการ เพราะเพื่อนใหม่จะช่วยให้เราได้รู้จักผู้คนเพิ่มมากขึ้น ได้ขยายแวดวงคนรู้จักให้กว้างไกลออกไป เปิดโลกทัศน์ให้ระเบิดเถิดเทิงยิ่งกว่าเก่า ความจริงเพื่อนฝูงที่คบหาอยู่ตอนนี้ก็เป็นสื่อให้เราได้เพื่อนใหม่ด้วยนะ อย่ามัวแต่คบหาเวียนวนอยู่แค่นี้ ลองไปเจอเพื่อนของเพื่อนบ้าง หรือพาเพื่อนกลุ่มอื่นของเรามาเจอกับอีกกลุ่มบ้าง เท่านี้ก็สามารถขยายวงเพื่อนได้เพียบแล้วละ

เคล็ดลับเหล่านี้ลองนำไปปฏิบัติดู ไม่หวงไม่ห้ามหรอกนะ

แค่ดูนิ้วมือก็รู้แล้วว่าเก่งวิชาอะไร

นิ้วนางสั้นกว่านิ้วชี้เก่งทางหนังสือ ถ้ายาวกว่าจะ เชี่ยวชาญเลขผานาที
นักจิตวิทยาเมืองน้ำชา เชื่อว่าเพียงแค่ดูนิ้วมือของเด็ก ก็อาจจะทราบได้ว่าจะเรียนวิชาอะไรได้เก่ง และวิชาไหนไม่เก่ง
คณะนักจิตวิทยาของมหาวิทยาลัยบาธในอังกฤษได้รายงานผลการศึกษาใช้กลุ่มตัวอย่างที่เป็นเด็ก อายุ 7 ขวบ จำนวน 75 คน ว่า คนที่มีนิ้วนางข้างซ้ายสั้นกว่านิ้วชี้ ทำผลสอบในวิชาทางหนังสือทำคะแนนได้ดีกว่าวิชาเลข ในขณะที่คนที่มีนิ้วนางยาวกว่านิ้วชี้ ก็จะเรียนเลขได้เก่งกว่าวิชาทางหนังสือ
หัวหน้าคณะนักวิจัยและคณบดี คณะจิตวิทยา ดร.มาร์ค รอนสัน กล่าวในรายงานที่เสนออยู่ในวารสาร “จิตวิทยา” ว่า “สาเหตุของความสั้นยาวของนิ้ว เกิดจากการได้ฮอร์โมนระดับต่างกันขณะที่อยู่ในครรภ์ และยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า ฮอร์โมนเทสโตสเตโรนเป็นตัวหนุนการเจริญเติบโตของสมอง ซึ่งเกี่ยวพันกับความชำนิชำนาญทางพื้นที่และเลขผานาทีด้วยหรือไม่ เช่นเดียวกับฮอร์โมนเอสโตรเจนมีส่วนเกี่ยวพันกับสมอง เกี่ยวข้องกับความสามารถของการใช้ ถ้อยคำหรือไม่ และที่น่าสนใจก็คือ ฮอร์โมนทั้งคู่ยังเชื่อว่า มีส่วนเกี่ยวกับความสั้นยาวของนิ้วชี้และนิ้วนางของเราอีกด้วย”
ชุดนักวิจัยยังได้แจ้งว่า ในการศึกษาอัตราส่วนระหว่างนิ้วทั้งสองเปรียบเทียบกับคะแนนจากการทดสอบที่ได้ดูด้วย พบว่า “มันชอบด้วยเหตุผล”

วันจันทร์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

Les Aliments.

LES GRANDS GROUPES D'ALIMENTS : COMMENT SONT-ILS CLASSES ?
Après avoir passé en revue les différentes substances chimiques indispensables à la vie de l'organisme, nous allons découvrir les aliments et la façon dont sont distribués les éléments qui les composent (protéines, lipides, glucides, vitamines et minéraux). On distingue les aliments selon leur origine (animale, végétale, minérale pure, voire synthétique), selon la transformation qu'ils subissent (frais, conservés, congelés ou cuisinés) ou selon leurs caractéristiques nutritionnelles. En France, une classification a été établie en fonction de ce dernier critère.


LES VIANDES, LES POISSONS ET LES OEUFS
Tous ces aliments ont en commun une richesse en protéines de grande valeur biologique, qui apportent à l'organisme les acides aminés essentiels. Ces aliments sont dit plastiques, car ils permettent la construction et l'entretien de notre corps. Leur valeur énergétique est variable et dépend de la quantité de graisses qu'ils renferment. Ils partagent également une autre propriété, celle d'être utilisés pleinement par l'organisme : on considère en effet qu'ils sont tous absorbés à 95%. Ils sont, en outre, riches en fer, en iode et en phosphore, mais
pauvres en calcium. Enfin, certains d'entre eux représentent une source importante de vitamines.



LES VIANDES.
Ce sont les viandes qui apportent les meilleures protéines, et en quantités importantes : environ 20 grammes de protéines pour 100 grammes de viande. Voici, d'abord, quelques propriétés des viandes intéressantes à connaître :
- les viandes blanches ont une valeur nutritionnelle identique à celle des viandes rouges ;
- le jus de viande n'apporte en revanche que fort peu de protéines (2%) ;
- elles contiennent toutes des vitamines B1, B2, et PP. ; par contre, les vitamines A et C ne sont présentes que dans les abats.Mais la différence essentielle entre les viandes réside dans leur valeurs énergétiques distinctes, c'est-à-dire dans la quantité de graisse qu'elles renferment respectivement. Il s'agit ici pour moitié d'une graisse dite saturée et pour l'autre moitié de graisse mono-insaturée. La graisse animale ne renferme que fort peu de " bonne graisse ", la graisse poly-insaturée. Il faut donc choisir les morceaux afin de limiter la consommation des viandes les plus grasses, si l'on veut diminuer les menaces de maladies cardio-vasculaires.
La classification suivante peut vous aider dans votre choix.


LES POISSONS ET CRUSTACÉS.
Ils ont la même composition en protéines que la viande, mais sont en règle générale moins gras que celle-ci. En outre, leurs matières grasses sont constituées, en partie, d'acides gras poly-insaturés. Ces derniers sont meilleurs pour la santé, car cette variété de lipides a une action protectrice contre les maladies cardio-vasculaires.
Les quelques poissons gras sont le saumon, l'anguille, la lamproie, l'anchois, la sardine, le thon, le maquereau, sans oublier les harengs fumés.
Les poissons renferment, en outre, du fluor et de l'iode, et leurs huiles sont riches en vitamines A et D. Les crustacés sont un peu moins généreux en protéines (15%).


LES OEUFS.
Un œuf de poule apporte, en moyenne, 7,5 grammes de protéines, 6 grammes de graisses, 30 milligrammes de calcium et 1,5 milligramme de fer (il ne renferme pas de glucides). Les protéines qu'il contient sont de très haute valeur biologique, et l'on peut les considérer comme les protéines de référence. Un œuf fournit également de la vitamine A, des vitamines du groupe B et du cholestérol.
Ce cholestérol, qui existe en quantité non négligeable (environ 250 milligrammes par œuf), est en partie compensé par une autre variété de graisse, les lécithines, dont l'action s'oppose à la sienne. On peut donc manger des œufs, sauf en cas de régime hypocholestérolémiant, et en quantité raisonnable.


LE LAIT.
Les produits laitiers apportent des protéines d'origine animale et donc de bonne qualité. Ils sont en général riches en graisses saturées et représentent la meilleure source de calcium et de phosphore.
Ces deux minéraux sont liés entre eux et doivent être absorbés ensemble. Ils sont indispensables à la croissance osseuse et au maintien de la solidité du squelette.
La consommation actuelle de lait en France est relativement faible (90 litres par an et par habitant) en comparaison avec celles d'autres pays (253 litres en Suède et 175 aux États-Unis). C'est pourtant un aliment de grande qualité. Il a une teneur élevée en protéines de bonne valeur biologique : 35 grammes par litre, et ce, quelle que soit sa forme, sauf les laits en poudre et les laits condensés, qui en contiennent encore davantage. Par contre, la teneur en graisses varie beaucoup selon la présentation. Ainsi, le lait entier apporte 35 grammes de lipides dans un litre, alors que le lait demi-écrémé n'en fournit que 17 grammes.
Le sucre du lait, le lactose, est un sucre complexe, qui est lentement absorbé par l'organisme. Il a donc une valeur nutritionnelle excellente, tout en respectant le système de régulation intérieure de la glycémie. De surcroît, il facilite l'absorption intestinale du calcium, ce qui fait du lait le meilleur aliment en ce qui concerne les apports calciques. Certaines personnes ne peuvent le digérer, on dit qu'elles sont " intolérantes " au lactose.
Les traitements actuels du lait, en supprimant tout ou partie des lipides, permettent d'avoir un aliment riche en protéines de bonne qualité, contenant l'élément minéral dont nous avons le plus besoin, le calcium, et débarrassé des lipides saturés, potentiellement nocifs. Si ces laits écrémés satisfont votre goût, il vous est vivement conseillé d'abandonner définitivement le lait entier. Il en va de même de tous les autres produits laitiers : choisissez de préférence ceux dont la teneur en matière grasses est la moins forte.



LE FROMAGE.
La consommation de fromages, importante en France, est cependant inégale selon les régions : de 10 à 20 grammes par jour et par habitant dans l'Est de la France, à 40 ou 50 grammes dans le Centre. Ce déséquilibre entre la consommation excessive de fromages, souvent gras, aux dépens de celle de produits laitiers moins gras (lait écrémé, yaourts), s'il est en train de se corriger, est toujours trop grand. La majorité des fromages fournissent une quantité de lipides saturés trop importante, ce qui constitue un risque pour la santé. Il faut donc regarder l'étiquette du fromage, sur laquelle figure sa teneur en matières grasses.
Cependant, les recherches en cours ont porté à notre connaissance d'autres informations sur le rôle du fromage dans l'alimentation : des études compararatives des comportements alimentaires dans différents pays ont montré que les régions qui consomment des fromages présentent des risques cardio-vasculaires moins importants. C'est en particulier le cas de la France, pays grand consommateur de fromages, qui présente un taux de mortalité cardio-vasculaire trois fois moins élevé que les pays anglo-saxons. Les fromages joueraient un rôle capital, mais encore inconnu, dans cette bonne santé cardio-vasculaire. Le vin (en petite quantité) en serait également partiellement responsable.


LES CORPS GRAS.
Les matières grasses alimentaires sont des produits ayant subi une préparation spéciale, qui les a séparé de leur support, animal ou végétal. Composées donc presque exclusivement de lipides, elles ont une grande valeur énergétique, et certaines contiennent en plus des vitamines. Leurs teneurs respectives en acides gras saturés, mono-insaturés ou poly-insaturés permettent de les distinguer.

LE BEURRE .
C'est la graisse d'origine animale la plus consommée. On utilise environ 6 litres de lait pour la fabrication d'une plaquette de 250 grammes de beurre.
Le beurre est l'une des principales sources de vitamine A, dont on connaît les propriétés multiples. En outre, il est très digeste, cette propriété lui étant conférée par la nature de ses acides gras. En revanche, ces derniers sont saturés : ils représentent donc un danger potentiel sur le plan cardio-vasculaire, d'autant plus que le beurre renferme aussi du cholestérol. Ainsi, il faut manger du beurre, mais savoir ne pas en abuser.
Quant à son utilisation en cuisine, il ne supporte pas la cuisson. Vous pouvez donc le manger fondu dans des légumes, mais il ne faut pas s'en servir pour faire griller ou " revenir " certains ingrédients. La " cuisine au beurre " est particulièrement nocive.


LES HUILES ET MARGARINES
Elles sont extraites des végétaux, et leur composition en acides gras est donc différente de celle du beurre. Il faut savoir distinguer une huile de cuisson d'une huile d'assaisonnement. Si vous n'avez pas le temps d'analyser en détail leur composition, lisez au moins l'étiquette, où elle est en général précisée dans ses grandes lignes. En effet, certains acides gras poly-insaturés ne résistent pas à la cuisson.
Quand ceux-ci entrent dans la composition d'une huile, elle sera réservée à l'assaisonnement. Ainsi en est-il de l'huile de noix, de l'huile de colza et de celle de soja, qui ne doivent jamais être utilisées pour la friture. Les deux dernières renferment en outre une plus grande proportion d'acides gras poly-insaturés et sont donc considérées comme de très bonnes huiles d'assaisonnement.
D'autres huiles présentent, en revanche, une certaine stabilité à la chaleur. La Végétaline en est un exemple, mais elle est encore plus riche en acides gras saturés que le beurre, et ne devrait être utilisée qu'en cas de digestibilité médiocre des autres huiles. Deux huiles riches en acides gras mono-insaturés sont stables à la chaleur : l'huile d'olive et l'huile d'arachide ; cette dernière résiste même à de très hautes températures (plus de 200°C). Enfin, les huiles de ma s, de pépins de raisin et de tournesol, très riches en acides gras poly-insaturés, sont excellentes, mais il est préférable de ne pas dépasser 180°C lors de leur cuisson.
Ces dernières, à l'instar de l'huile d'olive, peuvent aussi être utilisées, bien évidemment, pour assaisonner une salade. Mais n'oubliez pas que ces huiles, aussi bonnes soient-elles par leur composition en acides gras insaturés, sont néanmoins des concentrés de lipides, principales sources énergétiques.
Depuis quelques années, de très nombreuses variétés de margarine ou de beurre " allégé " sont venues garnir les étalages des crémeries et des grandes surfaces, témoignant de l'intérêt du public pour une alimentation plus saine. Elles peuvent souvent remplacer avantageusement le beurre, mais il ne faut pas croire que toutes les margarines végétales sont riches en acide gras poly-insaturés ! Chaque fabricant est cependant tenu d'indiquer la composition de son produit, et les margarines ayant une teneur en acides gras poly-insaturés supérieure à 25% sont à recommander. Enfin, certaines margarines sont aussi enrichies en vitamine A, ce qui rend l'utilisation du beurre de moins en moins indispensable.


viande [n.f] เนื้อ เนื้อสด
poisson [n.m] ปลา
crustacés [n.m. pl] สัตว์น้ำจำพวกมีเปลือก เช่น หอย ปู กุ้ง
oeuf [n.m] ไข่
lait [n.m] น้ำนม
fromage [n.m] เนยแข็ง
beurre [n.m] เนยเหลว
huile [n.f.] น้ำมัน
margarine [n.f.] เนยไขสัตว์

คำคมแม่ชีเทเรซ่า เหมาเจ๋อตุง นโปเลียน ขงเบ้ง

แม่ชีเทเรซ่า
ชีวิตที่ไม่ได้ช่วยคนอื่นคือชีวิตที่ไม่มีค่า

เหมา เจ๋อ ตุง
ไม่มีมนุษย์คนใด ไม่ต้องการความช่วยเหลือ
ดอกบัวยังต้องอาศัยใบบัวค้ำชูรั้วแถบหนึ่ง
มีเสาค้ำอย่างน้อยสามต้นคนเก่งคนหนึ่งต้องมีคนช่วยอย่างน้อยสามคน

นโปเลียน
จงมองไปข้างหน้า เพื่อก่อความหวัง
จงมองไปข้างหลัง เพื่อแก้ความผิดถ้า
ไม่มีความหวัง ก็เหมือนคนสิ้นคิด
ถ้าไม่มีความผิด ก็เหมือนไม่ใช่คน

ขงเบ้ง
สูงส่งแต่ไม่เย่อยิ่ง
ชนะแล้วไม่ลำพอง
ปราดเปรื่องแต่รู้จักลงเวที
เข้มแข็งแต่มีความอดกลั้น

วันเสาร์ที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

Zodiaque



Zodiaque
Le nom « zodiaque » vient du mot grec zodiakos [kyklos], "cercle de petits animaux", de zodiaion, diminutif de zoon : "animal". Ce nom vient de ce que toutes les constellations du Zodiaque (sauf la Balance, anciennement partie du Scorpion) figurent des créatures vivantes.

Le plus souvent, le grand public a entendu parler des signes du zodiaque dans un contexte astrologique et non astronomique.

Constellations du zodiaque
Le zodiaque est le nom de la zone dans les cieux autour de l'écliptique où sont observés les déplacements du Soleil ainsi que des planètes . La trajectoire du Soleil sur la voûte céleste est l'écliptique. Les planètes et la Lune s'en écartent plus ou moins, et l'on retient comme limite conventionnelle du zodiaque une bande de huit degrés d'arc de part et d'autre de l'écliptique.

Le zodiaque est traditionnellement divisé en douze constellations correspondant à douze signes. En fait, l'écliptique traverse treize constellations dans le ciel, mais l'une d'entre elles, Ophiuchus (ou Serpentaire), ne fait pas partie du Zodiaque traditionnel.

Les constellations présentes dans le zodiaque sont : le Bélier, le Taureau, les Gémeaux, le Cancer (ou Scarabée), le Lion, la Vierge, la Balance, le Scorpion, Ophiuchus (ou Serpentaire), le Sagittaire, le Capricorne, le Verseau et les Poissons.

Zodiaque et Astronomie
Le zodiaque a été divisé au Ve siècle av. J.-C. en douze parties égales (une pour chaque mois de l'année) auxquelles on a donné le nom de la constellation la plus proche (constellation qui pouvait exister bien avant la création du Zodiaque) :

le Bélier, premier signe du Zodiaque, est le secteur où le Soleil entre à l'équinoxe de printemps, le 21 mars, qui était la période de la nouvelle année dans les calendriers antiques ;
le Taureau ;
les Gémeaux ;
le Cancer est le secteur où le Soleil entre au solstice d'été, le 21 juin, date à laquelle il culmine au zénith du tropique du Cancer ;
le Lion ;
la Vierge ;
la Balance accueille le Soleil à partir de l'équinoxe d'automne, le 21 septembre ;
le Scorpion ;
le Sagittaire ;
le Capricorne est le secteur où le Soleil entre au solstice d'hiver, le 22 décembre, date à laquelle il culmine au zénith du tropique du Capricorne ;
le Verseau ;
les Poissons, qui achèvent le cycle.
Ces "signes" sont des secteurs réguliers de 30°, conventionnellement décomptés à partir du point vernal. Ils n'ont dès l'origine qu'un rapport lointain avec les constellations du même nom, dont les limites et positions sont évidemment irrégulières. De plus, ce rapport s'est constamment distendu au fil du temps, du fait de la précession des équinoxes. Ces signes du zodiaque ne doivent donc pas être confondus avec les constellations du même nom.

Pendant plus de deux millénaires, les astronomes (et les astrologues) ont ainsi repéré le mouvement des corps célestes non pas en "degrés" comme de nos jours, mais en "signe plus degrés". Ces deux méthodes sont bien entendu équivalentes : une position planétaire à 17° du Lion (le cinquième signe) est à (4x30)+17 = 137° du point vernal. Cette notation n'a été abandonnée par les astronomes qu'à la seconde moitié du XIXe siècle.

Zodiaque et Astrologie
Les signes du zodiaque sont toujours utilisés dans l'astrologie comme repères spatio-temporels permettant d'établir les correspondances sur lesquelles repose cette pratique. Elle utilise pour cela la position de divers objets dans le zodiaque. Entre autres : les planètes, le Soleil, la Lune, et sur le plan local : l'horizon (l'ascendant étant le point du zodiaque coupé par l'horizon est) et le méridien (le milieu du ciel correspondant au point du zodiaque coupé par le zénith).

Cependant, il ne faut pas confondre les constellations (assemblage analogique d'étoiles) et les signes, portions de 30° de l'écliptique en partant du point vernal. La forme d'astrologie la plus courante en Occident n'utilise que très secondairement les constellations ; elle utilise leurs noms pour désigner douze régions de largeur égale, qui sont les signes. Pour l'astrologie classique, on ne naît pas sous une "constellation", mais sous un "signe".