ศิษย์ขอฝากถึงอาจารย์
อาจารย์โปรดเกล้า เมตตา
ศิษย์กราบงามสามตรา สิบครั้ง
หวังท่านพิจารณา เกรดใหม่
D และ F โปรดยั้ง หยุดยั้งยอมมือ
เราก็ผู้หนึ่ง ผู้รักเรียน
อ่านอ่านแทบเอียน โอษฐ์อ้วก
สิบตลบสิฝึกเขียน จนคล่อง
พอสอบดั่งบ้าใบ้ หน้ามืด ตามัว
สุดกลัวตอบผิดแล้ว หรือเรา
ข้อสอบยากเกินเดา สุ่มได้
ไม่รู้แต่ท่านเอา ออกสอบ
แสนยากอยากร้องไห้ สุดโหดจริงจริง
อิงเกณฑ์อิงกลุ่มก้อน เป็นไร ไป่ฤา
D และ F สิจี้ใจ เจ็บแท้
A B และ Cไป ไหนหมด
สอบเสร็จต้องกลับแก้ สอบซ้ำสุดซวย
ขวยเขินเกินหยุดยั้ง ยืนยง
แปลกแปลกข้อสอบงง เรียบร้อย
ที่อ่านกลับมิตรง ที่ออก
ที่ออกสิลิ้นห้อย ใกล้ฆ่าตัวตาย
ไหว้ล่ะอาจารย์ผู้ ใจดี
ก้มกราบอีกสองที อย่าร้าย
เหอะเหอะอย่าถึง C เลยแม่ นาพ่อ
ท้ายอาจไทร์เทอมท้าย สุดโง่โดนไทร์
ใจจะวายโปรดจ้องเนตร ศิษย์ดู
นึกว่าช่วยลูกงู ตกน้ำ
หากได้ (แฮ่ แฮ่)ไก่อู อบอร่อย
มิได้อาจต้องซ้ำ ชอกเนื่ออาจารย์สังเวียน
อาจารย์ฝากถึงศิษย์บ้าง
ศิษย์เง่าอย่าเรียกร้อง เมตตา
อย่ากราบงามสามตรา แทบเท้า
อย่าหวังเรื่องจะกา เกรดใหม่
D และ F เป็นของเจ้า อยู่แล้วนะเออ
เธอหรือคือผู้ชอบ ขาดเรียน
ถึงจะอ่านจนเอียน โอษฐ์อ้า
ร้องตลบฝึกเขียน ฤาคล่อง
พอสอบย่อมบ้าใบ้ หน้ามืดตามัว
มีกลัวตอบผิดด้วย หรือเธอ
ข้อสอบหมูนะเออ บอกให้
ตรงตัวอย่างจังเบอร์ เลยพ่อ
เคยอ่านบ้างหรือไม่ บอกไว้ จริงจริง
อิงเกณฑ์กลุ่มไป่สู้ อิงกู
D F ของชอบครู จึ่งให้
A B และ C กู กักเก็บ
สอนเสร็จพึงหวังได้ สอบซ้ำ แน่เลย
เหวยเหวยใยกล่าวอ้าง งุนงง
ข้อสอบครูออกตรง ทุกถ้อย
ไยอ่านมิเจาะจง ที่บอก
เจอเจอะจึ่งลิ้นห้อย แทบม้วย เท่งทึง
ถึงจะปละหลกไหว้ ร้อยที
ขอว่าครูปรานี อย่าร้าย
อย่างมากจะให้ C อย่าบ่น
ถึงจะไทร์เทอมท้าย ช่วยได้ยังงัย
เห็นใจจึงน้องเนตร ศิษย์ดู
เห็นว่าอาจเป็นงู กัดแว้ง
ถึงจะยกไก้อู มาล่อ
ท้ายสุดคงจะแกล้ง เจาะล้อ รถครู
ประพันธ์โดย ศ.ดร.มงคล เดชนครินทร์
1 ความคิดเห็น:
Hey Nuuoam,
Thanks for posting this poem from Dr. Mongkol here. It's fun to read and does really remind me of his wit.
Are you now studying in France?
I know Dr. Mongkol, though I was never a direct student from his faculty. Are you one of his students? I'm currently doing my postgrad in Germany. Nice to read your blog.
Kornshulee
แสดงความคิดเห็น